Schermtijd, gamen, selfies…zo doen zij het
Goochelt je zoon met verschillende game-termen terwijl dochterlief volop selfies maakt (of omgekeerd)? En is je driejarige kleuter sneller weg met de tablet dan jij? Dan zit je hoogstwaarschijnlijk met heel wat vragen en zorgen over die hoeveelheid schermtijd. Twee gezinnen getuigen over hoe zij het aanpakken.
Schermtijd: hoe houden we het ‘gezond’?
Hoeveel schermtijd geef je je kinderen en wat is verantwoord? Het zijn vragen die ouders zich vaak stellen. Ja, zelfs dagelijks, want voor een pasklaar antwoord blijven ze maar al te vaak op hun honger zitten. Wat in het ene gezin not done is, is in het andere soms de beste oplossing.
MediaNest, een initiatief van Mediawijs, in samenwerking met meer dan 20 partners en met steun van de Vlaamse Overheid, helpt ouders al jarenlang om zélf een antwoord op die vragen te vinden. Om zélf hun mening te vormen over de manier waarop ze hun kind(eren) mediawijs willen maken.
Twee gezinnen getuigen
Zo pakt mama Karen het aan:
Bij Karen zijn er duidelijke regels over schermtijd, al zijn die nooit té streng. Vroeger gaf ze haar twee oogappels één uur schermtijd per dag, nu plakt Karen Wyns daar geen getal meer op. “Zolang ze genoeg bewegen, mogen ze ook met hun tablet spelen”, zegt Karen, mama van Seppe (7) en Sander (4). “De oudste heeft een eigen stappenteller en gaat soms lopen met zijn moeder.” Dat beloont Karen graag: haalt Seppe meer dan 10.000 stappen per dag, dan heeft hij recht op iets meer tijd met zijn tablet.
Best flexibel dus, al zijn er een aantal regels waar niet over gediscussieerd wordt: “geen scherm voor 9 uur ’s ochtends, nooit aan tafel, en als ik roep om aan tafel te komen, moeten ze hun spelletje afronden. Dat klinkt streng, maar veel gebeurt in samenspraak. Stel dat we op restaurant gaan, dan moeten ze daar rustig zijn. Dan vraag ik hen wat ze er zelf van denken: liever nu thuis wat gamen of straks op restaurant?”
zolang ze luisteren, vindt Karen het niet nodig om in te grijpen. “Behalve als er ruzie van komt, dan is het gedaan met schermtijd voor allebei.”
Karen houdt ook de inhoud van de spelletjes in de gaten. “Speelgoedgeweren komen er hier niet in, dus te gewelddadige spelletjes of films ook niet. En dus ook geen Fortnite voor ze twaalf zijn.” Al is die regel niet heilig: als Seppe bij oudere neefjes op bezoek is, kan er wel Fortnite gespeeld worden, maar enkel in ‘creatieve’ modus. Dat laat je als speler toe om aan je fort te bouwen, maar niet om te schieten.
De grenzen bewaken is voor Karen vooral een kwestie van te volgen wat er gebeurt, en aan de kinderen uit te leggen waarom iets wel of niet mag. In uiterste nood is er wel nog een handig stukje technologie om op terug te vallen. “Ik kan via de Google Family app op afstand volgen wat ze online doen, en zelfs de tablet blokkeren.” Maar zolang ze luisteren, vindt Karen het niet nodig om in te grijpen. “Behalve als er ruzie van komt, dan is het gedaan met schermtijd voor allebei.”
De voordelen van gamen en schermgebruik bij kinderen zijn volgens Karen ook belangrijk. “Het scherm werkt goed om hen even te kalmeren. Na wild ravotten is het goed dat ze met een filmpje weer even rustig worden.” Karen is ook onder de indruk van wat Sander en Seppe leren. “Soms spelen ze met vriendjes samen, elk op zijn tablet, en hoor je hen echt afspreken en samenwerken om te winnen. Ik vind het ook indrukwekkend hoe de kleinste van vier zich een weg baant in zo’n 3D-wereld als Minecraft. Hij kan ook moeiteloos een video van zijn tablet afspelen op de tv. Dat kunnen veel van volwassenen zelfs niet.”
Mama Katrien kiest voor schermloze donderdagen:
“Heel moeilijk”, vindt Katrien de strijd tegen de schermpjes in haar gezin. “Het is een constante strijd”, zegt ze. Met twee tieners van 12 en 14 en een kleine uk van nog geen drie, mikt Katrien vooral op kleine overwinningen, zoals haar schermloze donderdagen.
“Vroeger betekende donderdag enkel ‘geen tv’, maar tegenwoordig zit er overal een scherm op.” Hoewel dat een vaste afspraak is, moet Katrien het elke week weer herhalen. Al blijft er toch wel wat van hangen: “Milo, mijn tweede, zei in een speelgoedwinkel ooit: ‘Kijk mama, hier zou ik op een donderdag weleens mee kunnen spelen’.”
“De kinderen zijn leuker als ze minder aan het scherm hangen”
Katrien vindt het schermgebruik van haar kroost al bij al meevallen. Tijdens schooldagen gaat het om een halfuur, hooguit een uur per dag. En toch merkt ze op donderdagen een verschil. “De kinderen zijn leuker als ze minder aan het scherm hangen”, vindt ze. “Ze zijn meer bij ons, levendiger ook.”
Op inhoud controleert Katrien weinig, voor haar is het vooral belangrijk dat haar kinderen bewuste keuzes maken. “Apathisch voor de tv hangen en zappen, doen ze niet. Daar ben ik heel blij om. Ze kijken bewust naar een bepaalde serie op Netflix, of kiezen een spelletje op Playstation. Maar als ze willen, kunnen ze dat gerust een ganse dag volhouden.”
Sinds kort hebben de oudste jongens elk een televisie op hun kamer. “Ewan mag sinds kort Assassin’s Creed spelen, een spel voor 16-plussers. Milo is twaalf, dus dat mag hij nog niet. We hebben sowieso al die spelletjes in huis, omdat mijn vriend ze ook graag speelt, maar hij wacht wel tot de kinderen zijn gaan slapen.”
De jongste was amper één jaar oud toen hij al verstond hoe je naar foto’s op de telefoon moet kijken. En niemand heeft het hem moeten leren.”
De twee oudsten hebben elk een smartphone. “Die dient enkel om te bellen, te sms’en of te WhatsAppen”, zegt Katrien. Ze nemen hun telefoon ook allebei mee naar school, voor mocht er wat loos zijn. Handig, al zijn tieners soms moeilijk van het scherm weg te slaan. “De oudste lijkt ermee vergroeid. Maar nu is zijn smartphone stuk, en blijft hij er toch er gerust onder. Hij kan dus toch nog zonder”, lacht ze.
Voor de kleinste heeft het scherm nog een heel andere functie. “De tablet is een soort troost voor hem. Hij kijkt graag naar Nijntje en scrollt door dinoverhaaltjes.” Hij was amper één jaar oud toen hij al verstond hoe je naar foto’s op de telefoon moet kijken. Vooral foto’s van zichzelf vindt hij fascinerend. “Ongelooflijk”, vindt Katrien. “En niemand heeft het hem moeten leren.”
Van emoji’s tot sexting
Meer lezen? Naast de handige website is er nu ook het MediaNest boek! ‘Van emoji’s tot sexting, over opvoeden in een medianest’ bundelt uiteenlopende ervaringen van ouders met inzichten van experts over het mediagebruik van kinderen tussen 0 en 18 jaar. Zonder te zeggen hoe het moet, wel hoe het kan.
Van emoji’s tot sexting, over opvoeden in een medianest – ISBN 9789463930376 – € 24,99
Ook interessant:
- Gamende kinderen? 5 tips voor ouders
- Wat als…je kind verslaafd is aan gamen?
- Uitgetest: een vakantie zonder schermpjes
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!