
Peuterpuberteit: Ik ben twee en zeg nee
Hiep hiep hoera! 2 jaar! Wat een feest. Of toch niet? Je kindje is nu 2 jaar, en je mag het best toegeven, wat kan ’t toch vervelend zijn. Geen nood, andere mama’s ervaren het waarschijnlijk net zo. De tweejarige leeftijd staat bekend als een moeilijke, zie jij dit ook zo?
Het is niet alleen de tweejarige leeftijd die voor moeilijkheden kan zorgen, ook eenjarigen, driejarigen en vierjarigen hebben hun ups én downs. Misschien herken je je kleine lieve monster hier wel in.
1 jaar
Je monstertje ziet er echt niet uit als een monster hoor, meer als een knuffelbeer. Op deze leeftijd is afleiden lekker makkelijk. Als je peutertje ergens mee rommelt, dan geef je een speeltje en het is klaar. Het woord ‘nee’ komt niet uit je kleintjes mond rollen om je tegen het harnas te jagen, dus het valt allemaal hartstikke mee. Of toch niet?
Slaap kan voor problemen zorgen. Een kindje heeft ongeveer 13 uur aan slaap nodig, dus zal je een dutje overdag moeten schrappen. Let op dat je kindje niet teveel slaap heeft of te weinig, beide zorgen voor een “ochtendhumeur”. Praten kan ook nog een obstakel zijn, je kindje kent (te) weinig woorden om zichzelf duidelijk te maken, wat kan zorgen voor misverstanden.
2 jaar
De “gevreesde” leeftijd, zeggen sommigen. Nieuwsgierigheid is hét woord voor deze leeftijd. Alles is nieuw in de wereld, alles is mooi en alles is om uit te proberen! De vocabulaire is uitgebreid, dus jullie snappen elkaar meer. Als er (per ongeluk) kattenkwaad uitgehaald wordt, heb je geen moeite met je kleintje met die lieve oogjes vergeven.
Tweejarigen kunnen overal naartoe . Voor het eerst moet je grenzen stellen . Je mag niet in de keukenkastjes klimmen, niet zomaar de straat oversteken en geen afval van straat oprapen. Altijd “nee” horen is nieuw voor je kleintje en het verzet zal groot zijn. Emoties kunnen niet volledig geuit worden, want ze weten niet hoe, vandaar dat ze af en toe het op een krijsen zetten bij het niet krijgen van hun zin. Geef niet zomaar toe, laat maar even brullen. Als een van je “regels” nageleefd wordt, geef dan complimentjes die te begrijpen zijn, het verzet zal dan minder worden bij het weerleggen van grenzen.
3 jaar
Je kan nu echte gesprekken met je kleintje hebben (sommigen kunnen dit natuurlijk al eerder), hoe tof is dat? Door die grote(re) woordenschat snapt je spruit waarom hij sommige dingen móet doen en sommige dingen niet mag doen. De nieuwsgierigheid voor de grote wereld is er nog en zolang dat niemand kwaad doet, laat hem gewoon lekker zijn gang gaan. Dat werkt het beste, omdat gedrag dat geen aandacht krijgt vanzelf weggaat.
Kinderen die 3 jaar oud zijn, tonen het meest uitdagende gedrag . Jij moet ‘de baas’ zijn en dat kan voor botsingen zorgen. Je kindje zal proberen te onderhandelen, omdat hij meer kennis in het algemeen en in het bijzonder van redeneren heeft. Als je kind wil onderhandelen wat echt niet kan, zorg dan dat hij zich inhoudt.
4 jaar
De persoonlijkheid van je kind wordt steeds beter te zien, wat niet alleen leuk, maar ook handig is. Je weet waarmee je je kleintje blij kan maken of wat ze niet leuk vindt. Je kleintje leert steeds meer zelf te ontdekken en in combinatie met vriendjes zorgt dat ervoor dat jullie een afstand tussen jullie in bouwen. Dat is alleen maar gunstig, voor jullie energie en geduld .
Eigenlijk is het ongeveer hetzelfde als bij de driejarigen, alleen met vier jaar is er nog meer kennis . Vriendjes en vriendinnetjes kunnen ook een voorbeeld zetten, wat niet altijd goed hoeft te zijn. Ze horen nu echt bij de grote wereld, dus kinderen kunnen thuis meer “fout” gedrag vertonen. Probeer altijd kalm te blijven, ook al is je kind boos. Vertel wat jij doet als je boos bent, bijvoorbeeld tot tien tellen.