Week v/d Borstvoeding: “Ik was zo iemand die zonder nadenken haar topje losmaakte in het zicht van een vol terras”

Redactrice Charlotte is mama van een zoon van 6 en een dochter van 1. Regelmatig pent ze haar persoonlijke verhalen over moederschap en opvoeden met een kleine knipoog neer.

‘Mommy knows breast’

“Het is de Internationale Week van de Borstvoeding, en het feit dat er een hele week aan wordt gewijd, zegt op zich al genoeg: over borstvoeding valt heel wat te vertellen…

Dat het supergezond is voor je baby’tje: daar is iedereen het over eens. Dat het niet bij elke kersverse mama meteen van een leien dakje loopt: zeker waar. Maar ik las ook hier en daar op sociale media dat er jammer genoeg nog steeds een immens taboe rust op borstvoeding geven in het openbaar. En daar wil ik het vanuit mijn eigen ervaring even over hebben.

Tussen borst en pint

“De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat mijn eigen borstvoedingsverhaal zo positief is dat ik me zelfs niet kan inbeelden dat iemand mij ooit een scheve blik zou hebben gegeven omdat ik ergens spontaan mijn kindje aanlegde als het honger had. En die aanleidingen tot scheve blikken waren er nochtans in overvloed.

Ik was zo’n typisch geval dat mijn baby’s snel meenam op café. Klinkt een beetje fout, ik weet het. Maar ik heb twee zomerkindjes en de pop-upbars met heerlijke mocktails (en af en toe een cocktail) lonkten té hard. Het deed mij deugd om samen met mijn vriendinnen te keuvelen terwijl de baby in de kinderwagen een dutje deed onder de schaduw van een boom. Gaf zoon- of dochterlief dan toch een gilletje, dan legde ik ze aan de borst. En keuvelde gezellig verder.

Bij mijn zoon had ik nog zo’n ‘discrete’ maar veel te grote borstvoedingsdoek die ik onhandig over ons heen kon leggen, maar bij mijn dochtertje was het zo’n hete zomer dat ik zonder nadenken mijn topje losmaakte en haar open en bloot aanlegde in het zicht van het hele terras.

Of mij dat íéts kon schelen wat anderen daarvan vonden? Mijn god, neen. Wat misschien raar is, want ik ben iemand die doorgaans nogal graag low profile blijft, en zich kritiek van mensen hard aantrekt. Maar die kritiek bleef dus uit. Integendeel, ik werd zelfs geprezen. Zo hard dat ik mij een beetje oncomfortabel voelde bij mijn vriendinnen die om heel goede redenen kunstvoeding gaven.

Stop alle taboes

In mijn omgeving was kunstvoeding dus eigenlijk een beetje het taboe. Wat even fout is, want elke beslissing van elke moeder om al dan niet borstvoeding of kunstvoeding te geven, is de juiste. Zolang het maar de háre is.

Wat ik dus probeer te vertellen: borstvoeding geven was voor mij een heerlijk avontuur, maar dat is ongetwijfeld omdat ik geen obstakels ben tegengekomen. Noch van mijn eigen lichaam, noch van mijn omgeving. Ik prijs mezelf dus gelukkig, want ik weet heel goed dat het niet voor iedereen even evident is.

Mijn bescheiden raad in deze persoonlijke keuze? Bij twijfel, probeer het. Maar laat je vooral niet op stang jagen en volg het enige juiste gevoel: je moedergevoel!”

Lees meer over borstvoeding:

• Borstvoeding en sociale media: zocht jij steun online?
• Langvoeden: mama’s die lang(er) borstvoeding geven aan het woord
• Borstvoeding: is een korte borstvoedingsperiode de moeite waard?