Drukke moeder snakkend naar rust? Blijf zen met Boeddha!

Voor alle ploetermoeders vonden we een inspirerend artikel deze maand in Evita… Drukke moeders rennen zichzelf voorbij. Ze snakken naar rust en harmonie. Misschien kan het boeddhisme hen iets leren: over hoe je kinderen goed opvoedt, en daar zelf zo zen mogelijk onder blijft.

Typische problemen van ploetermoeders + Boeddha’s antwoord:
● Ik kan het écht niet opbrengen om voor het slapengaan nog een verhaaltje voor te lezen.
Concentreer je op het hier en nu. Vergeet de zware dag die je achter de rug hebt, en denk nog niet aan je drukke agenda morgen. Zie het verhaaltje voor het slapengaan als een moment waarop jij ook tot rust kan komen.
● Ik voel me schuldig.
Volgens de Boeddha is niets of niemand perfect. Ook jij niet. Probeer vriendelijk te zijn tegen jezelf, en vergevingsgezind tegenover je onvolmaaktheden.
● Ik schreeuw de hele dag tegen mijn kinderen.
Pema Chödrön, een Tibetaanse lerares, stelt voor dat we op het moment dat we in oude reacties terugvallen, iets helemaal nieuw proberen. Dat doet vastgelopen energie weer stromen. Bijvoorbeeld: je tegenstribbelende kleuter niet elke woensdag aan z’n arm van de speelplaats sleuren, maar rennen wie het eerst bij de auto is.

Boeddhisme is? meer tijd voor jezelf
We hebben de neiging ons leven op te delen in vakjes. Het huishouden doen, werken op kantoor, sporten, quality time doorbrengen met de kinderen en (bengelend ergens onderaan de lijst) tijd vrijmaken voor jezelf. Zeldzaam zijn de momenten waarop we aan dat laatste punt toekomen. En als het er toch van komt, weten we soms niet wat we met onszelf moeten aanvangen… Vrouwen willen een aquarelcursus volgen of een wandeling maken in het bos. We willen met volle teugen genieten. Maar als je alles wat je op een dag doet beschouwt als obstakels om dan eindelijk gedurende een uur iets te kunnen doen waar je van geniet, leef je eigenlijk maar één uur per dag. We hebben de neiging om ons geluk uit te stellen tot het werk af is, maar waarom zouden we wachten? De eindstreep verdwijnt bij elke nieuwe dag achter de horizon. Dus probeert de boeddhist gelukkig te zijn tijdens “vervelende klussen”. En kun je quality time met de kinderen prima combineren met boodschappen doen.

Moeders zijn boeddha’s favoriete leerling…
Wil je proberen een boeddhistische levenswijze na te streven? Dan heb je als moeder een voorsprong. Je kinderen geven je namelijk het perfecte voorbeeld. Leven in het hier en nu en alles beleven zonder te oordelen alsof het de eerste keer is: kijk naar je kroost en je ziet hoe het moet. Bovendien heeft de Boeddha zijn leerlingen aangeraden “om van alle wezens te houden zoals een moeder houdt van haar kind”. Geïnspireerd door je moederliefde, kun je voor iedereen mededogen voelen, en dat is wat een boeddhist probeert te doen. Maar het allerbelangrijkste is toch om te leren loslaten. En dat oefenen moeders elke dag.

Niets is perfect
Eén van de vier edele waarheden van de Boeddha is dat dukkha (pijn, stress en onbehagen) deel uitmaakt van het leven. Met andere woorden: de wereld is niet perfect. Door te dromen van een perfect opgeruimde woonkamer, haal je jezelf alleen maar frustraties op de hals. Loslaten dus, die droombeelden. Wat je ook gepland of verwacht had, kinderen gooien altijd roet in het eten. Als moeder kun je, voor je eigen zielenrust, maar best iets van de onthechting van boeddhisten overnemen.

Ook dít gaat voorbij
Als je met twee jengelende kinderen op de achterbank en een koffer vol boodschappen in de fi le staat, en denkt: dit trek ik niet meer, dan zegt de Boeddha: ook dit gaat weer voorbij. Zoals de dingen nu zijn, zijn ze niet voor eeuwig, integendeel.

Bron: Evita juli 2008