Je kinderen loslaten, hoe doe je dat?

Hoe klein of groot je oogappels zijn maakt weinig uit: op elke leeftijd ontdekken ze de wereld en worden ze zelfstandiger. Op een bepaald moment zul jij je kinderen moeten loslaten. Met deze do’s-and-don’ts wordt dat veel makkelijker.

Kinderen loslaten, waarom?

“Als je je kinderen te veel beschermt, ontneem je hun, hoe goedbedoeld ook, kansen in hun ontwikkeling. De enige manier om kinderen tegen bepaalde risico’s te beschermen is hun leren ermee om te gaan. Ouders die zich echter laten leiden door angst of onzekerheid, krijgen dit later van hun kinderen terug. Bange ouders maken bange kinderen. Ouders die daarentegen hun kinderen loslaten, creëren kinderen die hun eigen weg durven te gaan, binnen hun mogelijkheden en met de tools die ze tot hun beschikking hebben,” schrijft Steven Gielis in het boek ‘Opvoeden tot zelfvertrouwen’.

Zelf op ontdekkingstocht laten gaan

“Uit onderzoek blijkt dat kinderen die altijd veilig hebben gespeeld toen ze jong waren, in hun latere leven vaker tekenen van depressie en angst gaan vertonen. Door kinderen risico’s te laten nemen, zorg je ervoor dat ze het comfortabel vinden om nieuwe dingen uit te proberen, uit hun comfortzone te komen, het gevoel hebben creatief te mogen zijn en dat het oké is om soms ook te falen. Als kinderen voelen dat ze mogen experimenteren, zelf op ontdekkingstocht mogen gaan, zullen ze zelf ervaren wat lukt en wat niet, zonder dat ze hierin op voorhand belemmerd worden. Als ouder kun je een dreigend gevaar wel benoemen, maar probeer het niet te benadrukken. Verbied of vermijd problemen niet. Het zelfvertrouwen van kinderen zal groeien als ze (moeilijke) dingen tot een goed einde brengen.”

Maar hoe doe je dat precies, kinderen loslaten?

Steven Gielis: ”Eerst en vooral moet je de gedachte laten varen dat je als ouder je kind kunt beschermen tegen alle onheil dat het op zijn weg zal tegenkomen. Vaak hebben moeders het daar moeilijker mee dan vaders. Dat is ergens ook logisch: vaders hebben vanaf de conceptie geleerd om los te laten, terwijl moeders negen maanden lang innig verbonden zijn geweest met hun kind. Dat is een fundamenteel verschil. Daarnaast is het belangrijk om goed zicht te hebben op de mogelijkheden van je kind. Dit betekent voor sommige ouders dat ze eerst hun eigen dromen, hoop, wensen en verwachtingen moeten loslaten, alvorens op een objectieve manier de kwaliteiten van hun kind te kunnen observeren.

Praktische tips

Van baby tot peuter- en kleuterklas:

• Ook al zijn ze nog klein, probeer je kinderen niet alles uit handen te nemen. Aankleden, met een vork eten: wat ze zelf kunnen, laat je hen best ook doen. Alleen zo kan je kind ervaren dat het ook zelf iets kan zonder de hulp van mama en papa.
• Een eigen willetje is misschien vervelend, maar wel heel belangrijk. Geef je kind daarom de ruimte om te ontwikkelen. Wat natuurlijk niet betekent dat alles mag. Stel grenzen en geef duidelijk aan wat niet door de beugel kan voor jou.

In de lagere school:

• In de kleuterklas wordt je kind nog individueel begeleid, maar in de lagere school ligt de nadruk op groepsaanpak en moeten ze meer hun plan trekken. Dat is voor veel kinderen wennen. Bereid hen voor met eenvoudige dingen, door hen bijvoorbeeld zelf hun mandarijntje te leren pellen. Of leer hen meteen hoe ze zelfstandig hun huistaken kunnen maken.
• Waarschijnlijk blinkt je kind niet uit in alle vakken, en daarom is het belangrijk dat het voldoening kan halen uit een hobby. Stimuleer het daarom om een leuk tijdverdrijf buiten school te kiezen.
• Wilt je kind een stapje verder gaan, sta er dan voor open. Meer vrijheid in het grote zwembad of blijven slapen bij een vriendje: als jij het lastig vindt, vraag je dan af waarom. Is het eigenbelang of in het belang van je kind?

In de puberteit:

• Tieners willen zich onderscheiden van hun ouders. Besef dat vrienden voor hen belangrijker worden en dat het normaal is dat ze geheimen hebben. Respecteer dat ze niet zomaar alles meer met hun ouders delen.
• Tieners opvoeden vergt engelengeduld. Het is belangrijk dat je ze gecontroleerd loslaat. Vraag je kind waar het naartoe gaat, met wie het rondhangt en wat het er doet. Blijf samen praten. Door interesse te tonen lukt het beter om je kinderen los te laten zonder dat ze misbruik van hun verworven vrijheid maken.

Bron:  ‘Opvoeden tot zelfvertrouwen’ van Steven Gielis

Meer lezen over opvoeding?

• Gamende kinderen? 5 tips voor ouders
• Speelgoed delen: zo lukt het wél
• Opvoeding: dit vonden onze ouders vroeger normaal, maar zouden wij nooit doen

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!