Groeten uit Zweden: “Zetten jullie duurzaamheid ook wat hoger op jullie lijstje met goede voornemens?”

In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je elke week haar column over het leven met kinderen zoals het is in Zweden.

Wie is Sara? Bijna 40, getrouwd met Phil en mama van 2 kids met karakter, Elias (11) en Stina (8). Vorige zomer ruilden ze hun stadswoning in Hasselt in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

Op zoek naar schatten

Januari is traditioneel de maand van goede voornemens, een nieuw begin en enkel vooruitkijken. Voor ons hier in Zweden is dat niet anders, niet in het minst omdat deze maand in het teken staat van ons eigen huisje. Een beter begin van 2020 konden we niet wensen. Vol goede moed sla ik aan het plannen, tekenen en ja, zelfs shoppen. Geen huis vol nieuwe meubels voor mij. Ik snuister liever wat rond op tweedehandssites en plan de weekends vol loppis bezoekjes.

Lang leve loppis!

Ook bekend als brocante, tweedehands, rommelmarkt, … Wie al eerder in Zweden was, heeft de bordjes vast wel langs de weg zien staan. De nieuwsgierigen en dapperen onder ons weten dat die pijltjes je meestal naar een oude schuur leiden vol schatten. Oude meubels die je met een laagje verf omtovert tot pareltjes, vintage stuff en leuke curiosa. Wat is het heerlijk om er te snuisteren! Gewoon al het feit dat het spullen zijn met een verhaal, waar eerder al iemand van hield, maakt het waardevol. Bovendien past het perfect in de duurzame levensstijl.

Een portie geduld a.u.b.

Voor mij persoonlijk is er maar één nadeel aan kiezen voor tweedehands: het vraagt geduld. Laat dat nu net iets zijn waar ik tonnen van tekort kom. Heb ik iets in mijn hoofd, dan wil ik het -shame on me!- meestal meteen. Is het de aard van het beestje? De ziekte van de tijd? Of gewoon iets waar ik aan moet werken? Geduld, ik voeg het toe aan m’n lijstje van goede voornemens. Want die ene zetel, die perfect is van kleur, zacht genoeg én past in het hoekje waar ik ‘m wil, is voorlopig niet te vinden op de tweedehandssites. De Zweedse meubelwinkels schreeuwen om m’n aandacht, lokken me met reclameblaadjes en online advertenties. Ik werp een blik op m’n lijstje en negeer ze. In 2020 kies ik nog bewuster voor duurzaamheid.

“Vorig jaar VONDEN Stina en ik een kastje voor een prikje, schuurden het samen op en verfden het in haar favoriete kleur. Duurzaam, budgetvriendelijk en bovendien goed voor een namiddag moeder-dochter quality time.”

Niet te veel, niet te weinig

Betekent dat dan dat ik nooit meer iets nieuws koop? Neen, hoor. Fanatiek zijn in iets werkt niet voor mij. Het is zoals met een dieet. Ik kan beter elke dag een beetje op m’n eten letten en het zo lang mogelijk volhouden dan kiezen voor een crashdieet dat uitmondt in een braspartij. Ook in deze context past het Zweedse begrip lagom perfect, niet te veel en niet te weinig. Koop ik iets nieuws, dan is het een weldoordachte en bewuste keuze.

De bekendste Zweedse meubelgigant is bijvoorbeeld een krak in het bedenken van slimme oplossingen voor kleine ruimtes die al meermaals handig bleken. Zeker als je weet dat de Zweedse huizen eerder bescheiden zijn van formaat. Geen totale ban dus, maar bewust kopen. En zie je op een bepaald moment die ene designlamp die je al lang wilde, of die kussensloopjes die perfect in je tweedehands zetel passen, dan koop ik ze gewoon, ook al zijn ze nieuw. Zonder schuldgevoel of enig schaamrood op de wangen. Zoals steeds is het een kwestie van evenwicht.

Genieten van de zoektocht

Maar ook van volharden, plannen, jezelf uitdagen en tijd maken. Dat laatste is iets wat me tegenwoordig erg dierbaar is. Terwijl ik vroeger -vooral wegens tijdsgebrek- vaak iets in de eerste de beste winkel kocht, kan ik nu ook genieten van de zoektocht. Zou het dan toch
goed komen met dat geduld van me? Loppis is een succesformule hier in Zweden. Enerzijds omdat de Zweden van nature een duurzaam volkje zijn, maar zeker ook omwille van het hoge gezelligheidsgehalte. Vooral in de zomer ontstaan er aan de oude schuren vaak spontane cafeetjes met koffie en zelfgemaakt gebak. What’s not to like?

Duurzaam en budgetvriendelijk

Mij moet je niet meer overtuigen, maar ik vind het ook belangrijk dat de kinderen duurzaam leren omgaan met spullen. Vorig jaar gingen Stina en ik samen op zoek naar een kastje dat de perfecte maat had om haar poppenhuis op te zetten. We vonden er eentje voor een prikje, schuurden het samen op en verfden het in haar favoriete kleur. Duurzaam, budgetvriendelijk en bovendien goed voor een namiddag moeder-dochter quality time. Voor Elias vonden we een mooie oude opbergkoffer die vroeger gebruikt werd voor audiokabels, maar nu perfect dienst doet om de Lego, die hij slechts sporadisch uithaalt, proper in te bewaren. Het stoere karakter van de kist geeft extra cachet aan de tienerkamer en het verhaal achter de kist is er eentje dat Elias -die wel houdt van een stukje geschiedenis- vast zal interesseren.

Zetten jullie duurzaamheid ook wat hoger op jullie lijstje met goede voornemens?
Kram, Sara

NOG MEER COLUMNS VAN SARA:

• Groeten uit Zweden: maak kennis met Sara, onze nieuwe columniste
• Groeten uit Zweden: “Hoe we hier Halloween vieren, past perfect in het lagom plaatje: niet te veel en niet te weinig”
• Groeten uit Zweden: “Slecht weer? Dat bestaat hier niet, enkel slechte kledij”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!