Groeten uit Zweden: “Weinig zon doet wat met een mens”

Wie is Sara? Bijna 40, getrouwd met Phil en mama van 2 karaktervolle kids, Elias (11) en Stina (8). Vorige zomer ruilden ze hun stadswoning in Hasselt in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

Voor mij een portie zon graag!

De lange, koude, donkere winters, dat zou voor mij in Zweden de grootste uitdaging worden. Nu we hier onze tweede winter doormaken, kan ik zeggen dat mijn vrees gedeeltelijk waarheid is geworden. De kou, daar wen je wel aan, maar het gebrek aan zon en licht doet wat met een mens. Gelukkig is januari, naast de tijd van de goede voornemens, ook de maand waarin de dagen al opnieuw wat langer worden …

Terwijl ik dit schrijf geniet ik van m’n uitzicht op het bos, inclusief een stevige portie zon op m’n gezicht. Er was een tijd dat ik dat laatste ronduit hinderlijk zou gevonden hebben, snel de zonwering naar beneden zou laten of de gordijnen zou sluiten. Nu weet ik beter, doe even m’n ogen dicht, geniet van het licht en de warmte en laat m’n gedachten afdwalen. Meer in het nu leven betekent ook je moment nemen als je kan. Zeker als de zon schijnt!

Grijs en druilerig

Face it: wat de aanwezigheid van de zon betreft, hebben we een triestig najaar achter de rug. Wekenlang was het grijs en druilerig. In november sneuvelde hier in Växjö zelfs het record van de maand met het minst aantal zonuren. 2,2 om precies te zijn! Tel daarbij dat het hier een stuk vroeger donker wordt en je begrijpt dat mensen depressief worden. Gelukkig nog geen neerslachtige gevoelens te melden hier, maar een vreugdedansje op dagen dat de zon wél van de partij is, zoals vandaag.

Gelukkig is het niet allemaal kommer en kwel en is de winter niet enkel grijs, maar soms ook wit. Vorig jaar konden we genieten van enkele weken heerlijke sneeuw. Dan heb ik het niet over één ochtend ‘snel even sneeuwballen gooien want vanmiddag is ie weer weg’, maar echt wekenlang een pak dat dik genoeg is om te spelen, te wandelen, te sleeën, te langlaufen, … Kortom, dolle pret voor de kinderen én volwassenen!

“Terwijl ik vroeger huiverde van die witte massa die gelijk stond aan slippartijen en ellenlange files, lokt ze me nu uit m’n kot”

Sneeuw in Zweden

Sneeuw in Zweden is niet te vergelijken met sneeuw in België, althans niet in Vlaanderen. Het leven valt niet stil, het begint pas! Terwijl ik vroeger huiverde van die witte massa die gelijk stond aan slippartijen en ellenlange files, lokt ze me nu uit m’n kot. Het is niet helemaal eerlijk om beide landen te vergelijken. Zweden is nu eenmaal voorzien op sneeuw. Op de kleine wegen duiden oranje paaltjes aan waar de weg eindigt en het grind op de baan zorgt voor grip als je met de auto rijdt. De voet- en fietspaden worden heel vroeg ‘s morgens sneeuwvrij gemaakt, waardoor het leven z’n gewone gangetje gaat en de valpartijen beperkt blijven.

Kinderen glijden met hun slee van de heuvels, de langlaufers trekken hun baantje vredig naast de wandelaars en speelpleintjes veranderen in pop-up ijspistes. Vraag je Elias en Stina naar de fijnste periode op school, dan zijn ze het voor een keer eens: de tijd dat het voetbalveld plaats maakte voor een schaatsbaan, gewoon op de speelplaats. Iedereen bracht schaatsen mee (én een verplichte helm) en de turnles werd vervangen door schaatspret. Het wordt niet veel beter dan dat!

Het geluid van schaatsen

Hoewel, de dag dat we met onze schaatsen en een thermos warme thee naar een meertje in de buurt trokken om op natuurijs te glijden vergeet ik ook niet snel. Ik ben geen waaghals en zie van nature eerder de gevaren dan de mogelijkheden, maar dit wilde ik voor geen goud van de wereld missen. Ik zette m’n angst aan de kant, checkte of Stina nog wist wat ze op school hadden geleerd over hoe je je veilig op het ijs kon begeven, en ging ervoor. Het uitzicht, de stilte en enkel het geluid van schaatsen die –toegegeven, héél voorzichtig – over het ijs glijden: hemels! Zelfs de ordinaire kamillethee die dagelijks op het menu staat, smaakte zoveel beter in de vrije natuur.

Dat is nu exact waarom ik van Zweden hou. De triestige, druilerige en donkere dagen in alle tinten grijs neem ik er graag bij. Het maakt dat je extra geniet van een dag als deze. Schijnt de zon? Trek dan naar buiten! Geniet van de gezonde lucht, maak een wandeling, lach en zeg vriendelijk goeiedag (of hej hej hier) tegen de mensen die je tegenkomt.

Zonnige groet, Sara

NOG MEER COLUMNS VAN SARA:

• Groeten uit Zweden: maak kennis met Sara, onze nieuwe columniste
• Groeten uit Zweden: “Zetten jullie duurzaamheid ook wat hoger op jullie lijstje met goede voornemens?”
• Groeten uit Zweden: “Met de verkoop van ons huis werd het officieel: het hoofdstuk ‘België’ is afgesloten”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!