Help! Wandelen met mijn peuter verloopt moeizaam

DEZE MAAND BEANTWOORDT ILSE DE VRAAG VAN MAMA HILDE :

“Mijn zoontje is nu bijna twee jaar, maar met hem (op straat) wandelen verloopt moeizaam. In tegenstelling tot z’n leeftijdsgenoten, bij wie het wél prima lijkt te gaan.

Hij blijft vaak op dezelfde plek staan, loopt de andere kant uit, rent weg en wil geen handje geven. Wanneer ik hem ‘forceer’ om mooi met ons mee te stappen, gaat hij op de grond liggen en schreeuwen. Tegenwoordig proberen we het zelfs niet meer en grijpen we meteen naar de buggy. Heb jij soms tips?”

EXPERT ILSE: “HET GRAS LIJKT VAAK GROENER AAN DE OVERKANT”

llse De Block: “Je kind vergelijken met kleintjes van dezelfde leeftijd, doet wel iedere ouder. Waardoor je soms héél erg fier bent omdat jouw zoon of dochter iets doet wat een ander niet kan. Maar het doet jou vaak ook onzeker voelen, wanneer het wat minder vlot gaat.

Ik begrijp dat dat een lastige situatie is voor jullie. Aangezien het een probleem kan vormen op plekken met druk verkeer. Met de onderstaande tips kunnen jullie vast wel aan de slag!”

Wat kun je verwachten van een tweejarige?

llse De Block: “Jouw peuter wordt zich stilaan bewust van zijn eigen willetje en experimenteert ermee. En jammer genoeg doet hij dat ook op plekken en tijdstippen waar jij het liever niet hebt. Een paar tips:

• Geef je telg die experimenteerruimte waar het veilig kan. Zoals thuis of in een park bijvoorbeeld , waar je niet voortdurend ‘let op!’ moet roepen.
• Spreek met hem op voorhand af: ‘We gaan straks naar de bakker, weet jij welke kant we op moeten? Als je flink naast me blijft lopen — tegen de huizen — hoef jij me geen hand te geven. Want dat kun jij al hé?!’ Op deze manier krijgt hij de keuze, wat voor kindjes met eens sterk willetje weleens zou kunnen werken.
• Kan het niet veilig? Of kies je ervoor om deze stap nog even on hold te zetten? Dan is het zéker oké om hem in de buggy te plaatsen. Want het is niet omdat hij dan gewoon zit, dat je hem het verkeer niet op een speelse manier kunt aanleren. Benoem bijvoorbeeld af en toe wat je doet en ziet: ‘Kijk het is rood, nu moeten we wachten tot het mannetje weer groen is.’ Of aan het eind van de straat: ‘Nu moeten we kijken naar links, dan rechts en terug naar links. Komt er een auto of fietser aan?’
• Heb geduld, hij is nog geen twee. Forceren zorgt alleen maar voor frustraties bij jullie beiden.”

ZIT JIJ OOK MET EEN OPVOEDVRAAG?

Dan is dit jouw kans. Bezorg ons je vraag hieronder en dan leggen wij ze aan onze expert voor.

Met dank aan:

Ilse De Block van De Opvoedingslijn, een initiatief van vzw De Keerkring – centrum voor opvoedingsondersteuning in Vlaanderen.

Nog meer tips van Ilse:

• Omgaan met de peuterpuberteit: tips van de expert
• Hoe kan ik mijn kinderen overtuigen om hun tablet links te laten liggen?
• Een kind van 1,5 jaar dat naar televisie kijkt. Is dat wel oké?

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!