Gezinsthema’s populair bij politici
Zowel op het Vlaamse als op het federale niveau worden gezinnen geclaimd. Ook lokale besturen hebben het gezin als doelgroep gevonden. Maar zien we dat ook echt in het gevoerde beleid? Het Hoger Instituut voor Gezinswetenschappen nam het gezinsbeleid onder de loep en analyseerde hoe het in 2006 en 2007 in Vlaanderen gevoerd werd.
Versterken van gezinsrelaties
De overheid grijpt vooral in op het moment dat relaties spaak lopen; bij problemen in de opvoedingsrelatie, bij intrafamiliaal geweld of bij een echtscheiding. Deze interventies zijn meer dan nodig, zo beaamde het Hoger Instituut voor Gezinswetenschappen tijdens een persconferentie afgelopen week. Maar naast dit reactief beleid pleit Het HIG voor een proactief beleid dat duurzame gezinsrelaties van mensen versterkt en ondersteunt.
We lichten twee thema's uit hun recentste persbericht:
Samenleven bevorderen
Preventief betekent niet alleen positieve acties ondernemen, het betekent ook vermijden dat men beleid voert tegen gezinnen in. Vandaag hebben bepaalde maatregelen het (onbedoelde?) effect dat ze samenwonen, gezinsvorming en goed functioneren van gezinnen bemoeilijken.
Eén voorbeeld: de leefloonbedragen draaien voor een koppel (met kinderen) bijzonder negatief uit. Samenleven vermindert nochtans risico's op heel wat vlakken, diverse vormen van opvang en zorgen kunnen beter worden verstrekt en ook op gebied van wonen is
samenwonen duidelijk efficiënter.
Kinderen eerst
We vinden het vanzelfsprekend dat mensen die kinderen op de wereld zetten er ook goed voor zullen zorgen. Toch blijkt dat voor velen moeilijker dan verwacht. De overheid moet meer investeren in ouders die zorg voor kinderen opnemen en dit reeds voor de geboorte. Goede informatiebrochures en prenatale oefeningen worden gefinancierd. Waarom niet reeds voor de geboorte oudergroepen financieren, oudergroepen waar aandacht kan zijn voor
psychische en pedagogische zorgen na de komst van een kind? In en via deze groepen kunnen ouders steun vinden bij elkaar.