Help! Een huilbaby: hoe ga je ermee om?

Advertorial De allereerste babykreetjes zijn erg ontroerend: hij is er, eindelijk! De dagen daarna luister je vertederd naar elke schreeuw. Maar wat als die huilbuien elkaar wel héél snel opvolgen? Wat als je je baby écht niet getroost krijgt? Wanneer is je baby een ‘huilbaby’? Je leest het hier!

Huilen is normaal

Dat een baby huilt, is niet meer dan normaal. Soms heb je als kersverse ouder de neiging om een huilbui te interpreteren als een teken van ongemak, maar huilen is voor een baby een manier van communiceren, een manier om zijn of haar behoeften uit te drukken, zoals:

• ‘Ik heb honger’,
• ‘Ik ben moe’,
• ‘Ik wil een knuffel’,
• ‘Ik heb pijn’,
• ‘Ik ben boos’,
• ‘Mijn pamper is vuil’,
• …

Wanneer spreek je van een ‘huilbaby’?

Baby’s hebben dus een heel repertoire aan huilbuien, van jammeren (omdat ze honger hebben) tot schreeuwen (omdat ze pijn hebben). Maar wat als je baby zich meermaals én onafgebroken de longen uit het lijf schreeuwt? Wanneer spreek je precies van een ‘huilbaby’? Wel, de objectieve regel om je kind een ‘huilbaby’ te noemen, is de 3-3-3 regel, oftewel: als je kind gedurende drie weken minstens drie dagen per week meer dan drie uur huilt. En de precieze oorzaak van deze eindeloze huilbuien verschilt van baby tot baby, en kan zowel bij het kind, de ouder of de ouder-kindrelatie liggen. Maar er kan natuurlijk ook een medische oorzaak aan de basis liggen: zijn het krampjes? Is het reflux? Of heeft je baby misschien een geboortetrauma opgelopen? Als je je zorgen maakt, raadpleeg je best een kinderarts!

7x zo ga je met een huilbaby om:

1. Zorg voor rust en regelmaat

Eerst en vooral is het belangrijk dat je baby rust en regelmaat aangeleerd krijgt. Probeer hem of haar elke dag op dezelfde tijdstippen te laten eten en slapen.

2. Troost je baby

Het is erg belangrijk om je baby te kalmeren. Een beetje wiegen, op je buik of rechtop je schouder leggen: ga op zoek naar een houding zodat hij of zij troost en rust vindt. Ook een draagzak- of doek kan hierbij helpen. Lukt dit niet? Laat hem dan eens goed uithuilen.

3. Maak écht contact met je baby

Een kind dat uit je eigen buik komt niet kunnen troosten, is ongetwijfeld vreselijk. Heel wat moeders kunnen een schuldgevoel krijgen, alsof zij tekortschieten als hun kind huilt. Terwijl je soms niet meer kunt doen dan er gewoon zijn. Die aanwezigheid, die nabijheid is héél belangrijk.

4. Wikkel je baby in

Door je baby in te bakeren – je baby op een specifieke manier stevig in een doek wikkelen – geef je het een verlengde baarmoederervaring. Het ervaart hetzelfde beschermde gevoel als toen het nog in de baarmoeder zat: rustig én veilig.

5. Hou een huildagboek bij

Hou een dagboek bij waarin je noteert wanneer en hoelang je baby precies huilt. Als je dit een tijdje hebt gedaan, kun je met het boekje naar de kinderarts of osteopaat. Op die manier krijgt de arts een duidelijk inzicht op het huilgedrag van je baby, en kun je een eventuele medische oorzaak vinden en of uitsluiten!

6. Draag zorg voor jezelf

Een baby horen huilen, kan je zenuwen danig op de proef stellen. Dat is volkomen normaal. Het zijn veelal de luidste en meest indringende tonen die in huis te horen zijn, en dat kan op mentaal, maar ook fysiek vlak serieus doorwegen bij de ouder. Als je voelt dat het te zwaar wordt, geef je kind dan even uit handen. Bij familie en vrienden krijgt het alle liefde en jij kunt even op adem komen. Dit maakt je geen slechte mama!

7. Het huilen stopt heus!

Probeer niet te wanhopen: het huilen stopt! De echte huilbuien beginnen vanaf de tweede week en gaan in stijgende lijn tot week 8 à 10. Tegen het einde van de derde maand wordt het huilen minder. In die periode verdwijnen de krampjes en slaagt de baby er steeds beter in om zich verstaanbaar te maken, met diverse kreten.

EXTRA TIP

‘Een kind kost een huis’: het is een veelgebruikte leuze, maar eentje die quasi klopt. Want toegegeven: een baby brengt onschatbaar veel vreugde in je leven, maar als kersverse ouders krijg je heel wat sommen te verteren. Luiers alleen al kunnen je een aardige duit kosten, en vliegen zo de deur uit (of liever: in de vuilbak). Het Vlaams & Neutraal Ziekenfonds begrijpt dat maar al te goed, en wilt alle kersverse ouders een (financieel) handje toesteken. Hoe? Je krijgt tot wel 100 euro per leeftijdsjaar terugbetaald voor luiers (maximaal 300 euro per kind) als je VNZ-lid bent! En daar komt bovenop:

• Dat je zelf mag kiezen waar en welke luiers je koopt,
• Dat de terugbetaling geldig is tot de derde verjaardag van je kind,
• …

Graag meer informatie over de voordelen en -waarden van dit voorstel? Klik hier!