Mama-talk: “Ik ben niet zo’n fan van de gesprekken die je moet voeren met potentiële kopers op tweedehands sites”

Mama-redactrice Celine werd in augustus 2019 voor het eerst moeder van de überschattige Otis en is in juni 2022 bevallen van haar tweede kindje Mona. Wat dat met haar doet en hoe zij nu als mama in het leven staat, deelt ze in deze column. Van herkenbare paniekaanvalletjes tot dolgelukkige mama-momenten vol verwondering: welkom in de wereld van Celine!

Het weer wordt steeds beter, en wij, ouders, komen plots tot het besef dat we dringend nieuwe kledingstukken nodig hebben voor hun kroost. Ik ben zelf ook verbaasd over hoe snel mijn kinderen uit hun kleding lijken te barsten, alsof ze kleine Hulkjes zijn die hun weg naar buiten banen door stoffen en naden.

Dit leek me dus het perfecte moment om wat items van Otis en Mona online te zetten. En misschien was het ook geen slecht idee om eindelijk mijn opgeborgen zwangerschapskleding tevoorschijn te halen en op het web te gooien.

Het was een taak waar ik al maandenlang tegenaan hikte. Ten eerste omdat het behoorlijk veel tijd kost om goede beelden te maken. En eerlijk gezegd ben ik ook niet zo’n fan van de gesprekken die je moet voeren met potentiële kopers. Ik probeer altijd zo veel mogelijk informatie toe te voegen bij de foto’s, maar toch lijkt dat nooit genoeg te zijn.

“Hi, ik heb interesse in jouw trui? Is ze nog beschikbaar?”

“Oh wat leuk!”, enthousiast als altijd. Maar dan, absolute stilte.

“Mevrouw, hebt u nog steeds interesse in de trui?” vraag ik enkele dagen later.

“Ja, maar ik heb een vraagje: wil je de breedte van het stuk opmeten? En eventueel ook de nekomtrek? En kun je misschien ook vertellen welke kleur ze heeft, want soms zijn foto’s niet waarheidsgetrouw. Een trui die er op de foto uitziet als zonnig geel kan in werkelijkheid zo roze zijn als een flamingo.”

“Er staat ook dat het een small is. Hoeveel weeg jij? Dan kan ik inschatten of ze strak of eerder los zit.”

“Verzend je ook met Mondial Relay? Of beter nog: kun je de trui bij mij afleveren?”

“Waar woon je dan misschien?”

“In Zuid-Frankrijk.” Natuurlijk, want wie wil er nu niet gratis een trui bezorgd krijgen door een wildvreemde die in het buitenland woont.

“Nee sorry, dat zal niet mogelijk zijn. Ik kan ze eventueel verzenden via Homerr?”

“Ik bied vijftig cent!” verklaart de koper triomfantelijk. Alsof hij denkt dat hij een koopje heeft gesloten waar zelfs Warren Buffett jaloers op zou zijn.

Maar laten we eerlijk zijn, hoeveel moeite doen ouders om die perfect passende kleding te vinden? Want eigenlijk glijden kinderen véél liever in een dino- of prinsessenkostuum dan in een nette broek en trui.

Eens verkocht kan het inpakken beginnen! Ik open de deur van de kast waar ik al de restjes karton bewaar, hopend dat ik ergens tussen die half geplette dozen iets vindt dat groot genoeg is voor dat ene kledingstuk. Na een paar minuten van graven en vloeken vind ik eindelijk iets dat lijkt op een doos, zij het een beetje gekreukeld en met een paar extra tapeflappen voor de stabiliteit. Het zou moeten volstaan!

Ik trommel met m’n vingers op het bureau terwijl de printer sputtert en piept, om dan tot slot het verzendlabel op het pakket te kleven en te rennen naar het postkantoor dat bijna sluit. Een mens moet er wat voor over hebben, maar ik kan straks weer tweedehands kleertjes kopen met m’n welverdiende Vinted-geld!

Nog meer verhalen van Celine:

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van de beste groentips en wooninspiratie!