Voor het eerst mama: “Mijn iPhone is hier hét perfecte afleidingsmanoeuvre”

Mama-redactrice Celine werd in augustus 2019 voor het eerst moeder, van de überschattige Otis. Wat dat met haar deed en hoe zij nu als prille mama in het leven staat, deelt ze in deze column. Van herkenbare paniekaanvalletjes tot dolgelukkige mama-momenten vol verwondering: welkom in de wereld van Celine!

Capo di tutti capi

Toen Otis nog een kleine erwt in m’n buik was, was ik er rotsvast van overtuigd dat we hem tot z’n twee jaar geen scherm gingen laten gebruiken. Mijn oogballen rolden bijna uit hun kas toen ik tijdens een etentje merkte dat een andere mama een smartphone onder het neusje van haar peuter schoof, zodat zij in alle rust haar spaghetti bolognaise kon verorberen.

Ik herinner me zelfs dat ik iemand naast me zag rijden met naast haar op de passagierszetel een maxi-cosi en een tablet vastgemaakt aan de hoofdsteun van de zetel. Ik schudde afkeurend met mijn hoofd. Want die kleine buik die nog maar net kwam piepen, gaf me blijkbaar de illusie dat ik de capo di tutti capi van de moedermaffia was. 

Eigenlijk is zo’n schermpje wel gemakkelijk! Vind je niet?

Maar nu ik zelf een kleintje — van bijna anderhalf jaar — in huis heb, denk ik daar toch wel anders over. Mijn iPhone is hier hét perfecte afleidingsmanoeuvre, als ik hem zijn schoenen zonder te veel trapjes en protest wil aantrekken. Want de volledige focus gaat dan naar ‘Bumba’ of ‘Juf Roos’ in plaats van de veters waar hij non-stop aan wil trekken. Want schoenveters zijn ook speelgoed, weet je wel.

En ook wanneer het mannetje ziek is, of even te moe is van al dat spelen, grijp ik met plezier naar een afstandbediening, zodat hij een kwartier naar televisie kan kijken. Leuk voor hem, maar ook voor mij! Want ik geniet zo van zijn enthousiasme wanneer hij vrolijk naar het mannetje op de buis wuift. Of wanneer ik zijn ogen zie stralen omdat ‘Tik Tak’ net begonnen is. Het deuntje alleen al brengt me weer hélemaal terug naar opa’s schoot.

Het deuntje van ‘Tik Tak’ brengt me weer hélemaal terug naar opa’s schoot

Meer schermtijd door corona

Aangezien O’tje zijn grootouders niet in vlees en bloed mag zien door COVID-19, zijn we wel genoodzaakt om wat extra schermtijd in te lassen, als hij gezellig met omi en opi wil keuvelen. Het is hartverwarmend om te zien hoe hij met zijn brabbeltaal, overdreven maar toch schattige mimiek en beweeglijke handjes kan communiceren.

Soit! Corona heeft er alleszins voor gezorgd dat mijn zoon iets meer naar een scherm moet kijken dan me lief is. Hij is er zo goed mee weg, dat hij al kan scrollen en swippen als een pro. Een eenzaat die wanhopig naar een lief op Tinder zoekt, is er niets tegen.

Ik wil schermtijd zeker niet promoten …

… want ik weet dat teveel ook niet goed is. “Alles met mate”, zei een vroegere leerkracht altijd. Maar zo nu en dan kan het voor mij. En als een zwangere vrouw me een afwijzende blik gunt, zeg ik gewoon dat we elkaar later nog eens zullen spreken.

OOK LEZEN:

• Voor het eerst mama: “Kerstomaten lust hij niet, een stift of kattenvoer daarentegen”
• Voor het eerst mama: “Instamoms doen me soms wat schuldig voelen”
• Voor het eerst mama: “Het werd vanzelfsprekend dat hij snel in slaap viel, tot daar plots verandering in kwam”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (rechts bovenaan op de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!