Papa-talk: “Wat kinderen hebben betekent? Niemand zal het je exact kunnen uitleggen”

Thomas Detombe (35) is journalist, Libelle Mama-columnist en papa van Lucas (3) en baby Theo. Wat het jonge vaderschap met hem en zijn leven doet, schrijft hij voor jullie openhartig en onverbloemd neer.

Ik hou zielsveel van mijn kinderen. Alleen al de geboorte zou ik duizendmaal willen overdoen (ik heb makkelijk praten 😊). Een kwetsbaar mensje ziet het licht. Wordt vervolgens losgeknipt van zijn moeder. Je sluit hem in je armen. Pure magie.

Een vader was je daarvoor ook al. Maar pas nu voel je het echt. En hoe! Een geboorte schudt je niet-registreerbaar krachtig door elkaar.

Die eerste minuten brullen ze tegen een nieuwe, grensoverschrijdende wereld. Aan jou om grenzen te trekken en hen wat baarmoederlijke geborgenheid terug te geven. Die allesomvattende taak geeft je eigen wereld onmiddellijk richting. Je verliest de luxe van de twijfel, de vrijheid van sitting on a fence without jumping. Eindelijk valt je persoonlijke puzzel in elkaar. En of je dat nu wil of niet: zij bepalen hoe de stukjes liggen.

Kinderen krijgen betekent jezelf tegenkomen. Ook letterlijk: je ziet stukjes van jezelf. Een bepaalde hoek in hun handen, de vorm van hun ogen of het ritme van hun lach. Ze houden je een spiegel voor. Soms is dat aangenaam, soms erg confronterend.

“Je ziet stukjes van jezelf. Een bepaalde hoek in hun handen, de vorm van hun ogen, het ritme van hun lach”

Vrijheid wordt onvrijheid, al klinkt dat erger dan het is. Zonder kinderen is vrijheid een gegeven, maar benut je ze onvoldoende. Want er lijkt altijd tijd genoeg. Met kinderen wordt vrijheid een verlangen. Je weet beter wat je ermee zou aanvangen, maar de ironie wil dat veel plannen onuitvoerbaar zijn geworden.

Zo zijn er nog paradoxen. Als je geen kinderen hebt, verlang je hartstochtelijk naar hun komst. Maar eens ze er zijn, verwens je ze soms. Wil je je oude leven terug waarin alles mogelijk leek. En toch ook weer niet: want in dat oude leven zou je ze te hard missen. Er is gewoon geen ‘vroeger’ meer mogelijk. Niet zonder kinderen.

“Kinderen zijn zoals de liefde zelf: eens je ervan proefde, kun je niet meer zonder”

Kinderen zijn zoals de liefde zelf: eens je ervan proefde, kun je niet meer zonder. Tezelfdertijd is het ook moeilijk leven mét. Net zo schenken kinderen je hun onvergelijkbare, onmisbare zelf, maar ook gigantische uitdagingen. Mijn moeder vertelde ooit dat de ochtendrush naar school haar jarenlang hartkloppingen bezorgde. Drie kinderen wekken, aankleden, te eten geven en tijdig aan de schoolpoort afzetten: het was telkens een hels karwei. Maar een leven zonder hartkloppingen? Nee, bedankt.

Nu ik zelf kinderen heb, begrijp ik de omvang van haar inspanningen beter. Als kind ben je daar blind voor. Je hebt een eigen willetje, en dat is goed. Jezelf opofferen is iets voor later, iets voor als je zelf kinderen hebt.

Ik durf gerust zeggen dat ik worstel met alle uitdagingen eigen aan het ouderschap. De continue strijd om ruimte en tijd, je pedagogische onmacht, de eindeloosheid van het engagement. Je moet er staan, elke dag. Behalve op dagen dat ze elders zijn, maar dan nog denk je aan hen of praat je over hen. Dat allesomvattende had ik onderschat.

“Als je kiest voor kinderen, moet je niet jammeren achteraf. Dat soort categorieke onzin stemt me treurig”

‘Als je kiest voor kinderen, moet je niet jammeren achteraf, je wist wat de consequenties waren.’ Dat soort categorieke onzin stemt me treurig. Omdat het de waarheid geweld aandoet. Eigenlijk weet je helemaal niets. Je weet dat je er op een bepaald moment voor kiest, ja, dat wel. En dat je je best zult doen. Maar wat kinderen ‘hebben’ betekent? Niemand zal het je exact kunnen uitleggen. Om het echt te weten, moet je zelf aan de bak.

En als ik hiermee mensen zou afschrikken: niet nodig! Kinderen zijn die sprong in het onbekende meer dan waard!

MEER COLUMNS VAN THOMAS:

• Papa-talk: “Overal sociaal wenselijk gedrag stellen is een schandalige productiefout”
• Papa-talk: “Je spartelt door omdat je je kinderen doodgraag ziet”
• Papa-talk: “Als het peloton ons voorbij scheurt gaat de kleine beer in m’n schouders helemaal los”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!