Mama-talk: “Binnenkort starten de kindjes op een nieuwe school en crèche, maar eerst genieten van de zomervakantie”

Mama-redactrice Celine werd in augustus 2019 voor het eerst moeder van de überschattige Otis en is in juni 2022 bevallen van haar tweede kindje Mona. Wat dat met haar doet en hoe zij nu als mama in het leven staat, deelt ze in deze column. Van herkenbare paniekaanvalletjes tot dolgelukkige mama-momenten vol verwondering: welkom in de wereld van Celine!

Al van kleins af aan vind ik dat er een speciale sfeer hangt op de laatste schooldag. En nu ik zelf kinderen heb, merk ik dat dat gevoel onveranderd blijft. De zwembaden in de tuinen staan ‘zwemmensklaar’ en de juffen en meesters worden bedolven onder afscheidscadeautjes en ettelijke complimenten, terwijl de kindjes — voor die ene keer — chips mogen smullen om tien uur. Want 30 juni is één groot feest!

Naarmate de zomervakantie nadert merk je al dat het er steeds gemoedelijker aan toe gaat: de kalender van onze kleuter stond propvol uitstapjes, er stonden springkastelen op de speelplaats, en al de zomerkindjes mochten voor hun toekomstige verjaardag trakteren. En ook Otis — die in augustus geboren is — mocht z’n vrienden en vriendinnen plezieren met verfrissende waterijsjes. Heerlijk toch?

Maar dit jaar was het tikkeltje specialer, omdat hij – door onze verhuis – vanaf september naar een andere school gaat. We hadden hem al enkele weken van tevoren verteld dat hij van school zou veranderen, maar geen idee of hij begrepen heeft wat dat precies zal inhouden. In de eerste plaats leek hij uitermate enthousiast toen hij zag dat er veel speeltuigen op de speelplaats van de nieuwe school stonden. Maar we denken dat hij ervan overtuigd is dat zijn huidige klas gewoon meegaat. “Mama, binnenkort ga ik naar een nieuwe school hé? En daar is dan ook een nieuwe Tom, hé? En een nieuwe Anke? De voornamen zijn trouwens louter fictief, maar je snapt wat ik bedoel.

Dat wordt dus even schrikken op 1 september wanneer hij geen enkel gezicht zal herkennen. En ik zou liegen als ik zeg dat ik daar niet van wakker lig. En ik ben niet alleen bezorgd, maar het brengt ook de nodige schuldgevoelens met zich mee. Want wij wilden zonodig verhuizen, terwijl kindlief braafjes moet volgen. Enfin, hij komt wel op zijn pootjes terecht! Althans, dat hoop ik toch.

En hoewel die fameuze mom guilt er is, had ik niet verwacht dat ik het er zo moeilijk mee had, tot op het moment dat ik volschoot toen we afscheid namen van de juf. De tranen vloeiden, en het verdriet werd alleen maar intenser toen ik hoorde dat alle kindjes van de klas hem een dikke afscheidsknuffel gegeven hadden.

Ook Mona zal half juli afscheid nemen van haar crèche. En hoewel ze nu naar een prima opvang gaat, heb ik het daar iets minder moeilijk mee omwille van haar leeftijd en persoonlijkheid. Het kind is nog maar net een jaar, maar is de grootste plantrekker die ik ooit gezien hebt. Geef ze wat te eten en zet een vrolijk deuntje op, en ze is tevreden.

Verder betekent de zomervakantie ook dat mama en papa hun beste planning skills moeten bovenhalen. Want met een school die twee maanden gesloten is, en een crèche waar je drie weken niet terechtkunt, moet je wel behoorlijk creatief zijn. En het is al hélemaal geen sinecure wanneer je niet veel baby- en kleutersitters in je familie of vriendengroep hebt. Het wordt dus een combinatie van Speelplein, verlof, en werkdagen met kleine collega’s.

Maar ik ben benieuwd, hoe pakken jullie dit aan tijdens de zomervakantie?

Nog meer verhalen van Celine:

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van de beste groentips en wooninspiratie!