Mama zijn: 10x dingen waarvan je beloofd had dat je ze nooit zou doen (maar toch doet)

Het ouderschap doet blijkbaar bepaalde grenzen vervagen. Er zijn nu eenmaal van die dingen die je nog zo aan jezelf beloofd had nooit te laten gebeuren, maar die intussen schering en inslag geworden worden. Troost je, je bent niet de enige! Een paar voorbeelden op een rij.

1. Gaan slapen voor het buiten donker is

Je had het nooit van jezelf verwacht, want je was vroeger zo’n nachtraaf, maar sinds je kinderen hebt, moet je inderdaad moeite doen om de kaap van 22 uur überhaupt nog eens te halen. Lekker vroeg onder de wol, dát is nog eens een manier om het weekend in te zetten!

2. Je kind schaamteloos voor een scherm neerzetten (hallo me-time)

Zo van die ouders die hun kind meer dan 1 uur per dag televisie laten kijken, of erger nog: op de iPad laten spelen. Verwerpelijk vond je de gedachte alleen al: jouw kind zou wel buiten ravotten of leuke nostalgische gezelschapsspelletjes spelen.

Was dat even een idealistisch plaatje! 😉 Je kinderen schaamteloos een iPad in de hand duwen om ’s morgens toch ook snel zelf even een boterhammetje te kunnen verorberen: dat lijkt er tegenwoordig meer op.

3. Van je mooie tuin een pretpark maken

Je kleine groene stadstuin, die is toch wel echt perfect. Om fier op te zijn! En daar zou niets of niemand ooit nog iets aan veranderen. Tot die kids van je in the picture kwamen natuurlijk: nu staat je zorgvuldig ingerichte tuin niet meer bol van de smaakvolle lounge zetels en sierobjecten, maar pronkt er een opzichtig plastic zwembad, een blauw geschelpte zandbak en een paar andere schreeuwerige tuinspeeltjes. Hoe ga je die kroost immers anders heel de zomer zoet houden?

4. Je spaghettisaus mixen tot een groentevrije brij

Die overheerlijke spaghettisaus met lekkere stukjes groenten mixen tot een textuurloos brouwsel: je had het al veel ouders voor je zien doen, maar ging er vanuit dat jouw kind wél een ordentelijke en ‘volwassen’ eter ging zijn. Verrassing: niet dus.

5. Naar het toilet gaan met de deur open

Een grote boodschap moeten doen terwijl er iemand anders op je vingers staat te kijken: een gruwelijke gedachte vond je het vóór je kinderen had. Tegenwoordig is een verhaaltje voorlezen voor je peuter – die daar toch al zeer aandachtig zat te kijken – vanop het kleinste kamertje nog maar een kleine moeite.

6. Een bakfietsmoeder worden

Zo van die moeders die alles in teken zetten van hun kinderen, zelfs hun vervoer. Voor je zelf de inkopen van een gezin van vier moest doen – of een baby én een peuter af te zetten had aan respectievelijk de schoolpoort en de crèche – voelde je het niet meteen. Nu zoef je met je bakfiets door de straten van die wijk of stad. Ook een monovolume is trouwens het overwegen waard.

7. Je partner aanspreken met ‘mama’ en ‘papa’

De horror die je voelde toen je een bevriend koppel elkaar voor de eerste keer met ‘mama’ en ‘papa’ hoorde aanspreken, je herinnert het je alsof het gisteren was. Nu je je kind ‘oh zo graag’ z’n eerste woordjes zou horen zeggen, ga je er voor de gemakkelijkheid toch ook zelf maar even in mee. Oeps!

8. Schreeuwerig speelgoed met toeters en bellen kopen

Al lang voor je eerste kind zelfs maar geboren was, had je zijn of haar speelkamer al bij elkaar gedroomd. Die stond uiteraard vol (maar niet té) met van dat prachtig Scandinavisch design-speelgoed: veel hout, mooie vormen en hier en daar een pasteltintje, als het echt niet anders kon.

Een droom die al snel plaats moest maken voor een bont arsenaal aan schreeuwerig en kleurrijk speelgoed met veel toeters en bellen. Van die xylofoon en die boerderij met échte dierengeluiden heb je wel nog altijd een béétje spijt.

9. Een halfvol bord aanvaarden (en daarna toch een koekje geven)

Een bord dat maar half leeggegeten is en groentjes die permanent aan de kant geschoven worden. Bij jou zou het niet pakken. Ondertussen heb je wel begrepen dat ‘blijven zitten tot het hele bordje leeg is’ weleens iets langer zou kunnen duren. En ook die hysterische kreten wanneer broertjelief wél een dessertje krijgt omdat hij wél flink gegeten heeft, kun je er nu eenmaal niet elke avond bijnemen. Af en toe een oogje dichtknijpen dus.

10. De controle over je eigen stemgeluid verliezen

“Ik ga nooit roepen op mijn kind.” Je hoort de gedachte nog zo door je eigen hoofd weergalmen, maar helaas zijn het dezer dagen ook al eens wat méér dan gedachten alleen die door de kamer vliegen. Wees niet te hard voor jezelf: iedereen kan z’n geduld al eens verliezen en kinderen kunnen je soms ook wel echt even het bloed vanonder de nagels halen. Dat er af en toe eens een boze blik geworpen wordt of een keertje wat luider geroepen, is dan ook geen ramp. Zolang je je kind maar uitlegt waar het precies is misgegaan en het daarna ook weer helemaal goedmaakt.

Meer lezen over opvoeden en mama zijn:

• Opvoeden is geen wedstrijd: Nee, niet alles hoeft perfect te zijn 
• Opvoeding: dit vonden onze ouders vroeger normaal, maar zouden wij nooit doen 
• Hilarisch: ouders zitten vast in de speeltuin 

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!