Thomas Detombe (37) is journalist, Libelle Mama-columnist en papa van Lucas (5) en Theo (2). Wat het jonge vaderschap met hem en zijn leven doet, schrijft hij voor jullie openhartig en onverbloemd neer.
Volgens de nieuwe campagne van Kind en Gezin functioneer ik regelmatig in de ‘oranje zone’. Je voelt je prikkelbaar en je hebt moeite om tot rust te komen. Daardoor zie je minder goed wat je kinderen nodig hebben.
Om met die ‘opvoedstress’ om te gaan, zorg je maar beter net zo goed voor jezelf als voor je kinderen. Of zo klinkt het toch bij de tips op de campagnewebsite. Mooi! In theorie. Want in de praktijk voelt zelfzorg op die manier als nog een extra ‘moetje’.
Volgens de nieuwe campagne van kind en gezin functioneer ik geregeld in de ‘oranje zone’
Niet dat zelfzorg onbelangrijk is. Zorgen voor jezelf en voor je kinderen gaan hand in hand, merkt Kind en Gezin terecht op. Helaas is onze samenleving niet afgestemd op authentieke zelfzorg. Ik denk daarbij niet aan wellness-weekends of heroïsche fietsuitdagingen met vrienden, wel aan de ruimte om bewuster, en dus trager te leven.
Zonder traagheid weet ik niet wat zelfzorg voor mij betekent. Of zou kunnen betekenen. Zelfzorg is een werkwoord. Je moet tijd hebben (nemen?) om te experimenteren, voelen en bijsturen. Misschien denk je al je hele leven dat een pint op café of een cinema-avond met vrienden jouw ding is. En misschien klopt dat ook. Maar ben je het ook zeker?
Samenzorg vat de uitdaging beter dan zelfzorg, maar het klinkt niet zo lekker
Zelf was ik lang overtuigd dat lezen voor mij dé ultieme zelfzorg was. Niet zomaar lezen. Liefst grote romans of gelauwerde non-fictie. Eigenlijk klopt dat idee niet. Zeker sinds Lucas en Theo er zijn, vraagt lezen soms meer energie dan het me geeft.
En dus blader ik na een drukke dag liever door tijdschriften of reclamefolders met veel foto’s. Of kijk ik verwonderd naar ‘De Verhulstjes’. Zij lijken altijd goed te weten wat ze nodig hebben. Een cruise, een kerstsingle of een huis in Saint-Tropez: vermoedelijk allemaal prima zelfzorg. Wordt zelfzorg iets voor mensen die tijd of luxe kunnen kopen? Ik hoop van niet.
Misschien moeten we af van het woordje ‘zelf’ in zorg. Dat misleidt meer dan het opheldert. ‘Samenzorg’ vat de uitdaging beter, maar klinkt niet lekker. Toch lukt het niet alleen. Zonder hulp van anderen, zonder samen, mis je voortdurend tijd. Voor jezelf dus.
Zonder anderen, zonder samen, mis je voortdurend tijd. Voor jezelf dus
Laten we zelfzorg daarom eenvoudigweg ‘TIJD’ noemen. Iedereen zou voldoende lege tijd moeten hebben, zonder meteen financieel, relationeel of professioneel te kapseizen. Als (verkeerd begrepen) zelfzorg alleen bestaat in overvolle agenda’s, leidt het tot nog meer stress. Dan staat de deur naar de rode opvoedingszone open, en daar wil je niet zijn.
Nog meer verhalen van Thomas:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!