Een kind opvoeden is boeiend, maar het gaat niet altijd vanzelf. Iedere ouder heeft dus weleens nood aan raad. Zit je met een prangende opvoedvraag? Dan leggen wij ze voor aan opvoedingsdeskundige en Libelle Mama-experte Ilse De Block.
Deze maand beantwoordt Ilse de vraag van mama Karen:
Mijn kleuter (bijna vier) huilt soms midden in de nacht. Wanneer we proberen te achterhalen wat er aan de hand is, krijgen we amper respons of gebrabbel. Wanneer we vragen of hij ergens pijn heeft, wijst hij het ene moment naar zijn hoofd, en twee seconden later, naar z’n been, dus hij lijkt maar wat te zeggen. Is dat normaal? En kun je ons tips geven hoe we het best kunnen achterhalen wat er aan de hand is, zodat we hem sneller kunnen helpen en het niet escaleert.
“Laat me je meteen geruststellen, het is heel normaal”
Het verwerken van de belevenissen van de voorbije dag(en) kunnen leuke dromen brengen, maar ook nachtmerries veroorzaken. Na een nachtmerrie worden kinderen wakker en kun je ze goed troosten. Maar er bestaat ook iets als nachtangsten. Dit zijn nachtelijke paniekaanvallen die veroorzaakt worden door oververmoeidheid, stress, extra spanningen, enz. Plots beginnen kinderen dan te huilen, krijsen en/of om zich heen te slaan. En voor ouders is dat uiteraard moeilijk toekijken, want je kind ontwaakt niet en is dan moeilijk te bereiken.
Verwacht dus niet dat je kleuter dan een verklaring kan geven voor de huilbui. Ook de volgende dag zal het zich niets meer herinneren. Je doet er dus goed aan het ‘waarom’ los te laten, zo haal jij alvast wat druk van de ketel. En een goedbedoelde aanraking zal niet meteen als troostend ervaren worden. Integendeel zelfs, er is veel kans dat je kind zich zal afweren, omdat die zich niet bewust is van jouw aanwezigheid.
Wakker maken of troosten kan een omgekeerd effect hebben. Als het kleintje dan toch ontwaakt zal het verward en gedesoriënteerd zijn, en in het ergste geval kan dat ervoor zorgen dat de angst nóg langer aanwezig blijft.
Wat kun je wel doen?
- Probeer niet te achterhalen wat er aan de hand is.
- Tijdens een paniekaanval blijf je best in de buurt.
- Rustgevend praten kan helpen.
- Laat het licht uit of gedempt.
- Merk je dat je kind rustig wordt? Dan pas kun je proberen om over de wang te strelen of om je kleintje gerust te stellen.
- Maak het niet te groot, kinderen hebben er doorgaans zelf niet veel last van.
- Nachtangsten voorkomen is onmogelijk. Kijk of je wat extra rust kunt brengen in de leefomgeving van je kind.
Stel je vraag
Heb jij een opvoedkwestie waarvoor je advies kunt gebruiken? Dan is dit jouw kans:
Met dank aan:
Ilse De Block van De Opvoedingslijn, een initiatief van vzw De Keerkring – centrum voor opvoedingsondersteuning in Vlaanderen.
Meer tips van de expert:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!
