Eerste hulp bij mama-twijfels: “Hoe kan ik de controle loslaten en hulp vragen?”

Mama Tessa: “Ik heb graag controle en heb het heel moeilijk om dingen uit handen te geven. Nu ik pas een tweede kindje heb, voel ik dat ik het niet meer aankan.
Mijn man en mijn omgeving zijn het gewoon dat ik het meeste regel.
Hoe kan ik dat controlegevoel loslaten, meer aan mezelf denken en hulp vragen?”

WELZIJNSEXPERTE ROMINA GEEFT RAAD

Hey Tessa,

Het is heel erg dubbel. Aan de ene kant leerden we een goed gevoel krijgen wanneer we zoveel mogelijk onder controle hebben. Dat zit in onze opvoeding, in ons onderwijs en de werkcultuur verweven. Aan de andere kant bekennen we soms met schaamrood op de wangen ik ben een controlefreak, omdat we ook oppikten dat te veel controle eigenlijk niet zo gezond is.

Het is dus echt moeilijk in deze tijden om te weten wat nu op vlak van controle in het algemeen goed is. Net daarom is het eenvoudiger om te gaan kijken naar wat nu voor joù goed voelt.

Controle in het ouderschap

Ik maak op uit je vraag dat het voor jou vooral het regelen, het opnemen van begin- en eindverantwoordelijkheid is dat je een gevoel van controle geeft?

Controle is altijd een natuurlijke poging om je beter te voelen wanneer je bang of onrustig bent. Het is het zoeken naar houvast en geruststelling bij angst.
Wanneer we een stuk onder controle hebben kan de onrust (even) zakken.

“Waar ben ik bang voor?”

Misschien is het daarom waardevol om te zoeken bij jezelf:
waar ben ik eigenlijk wat bang voor (als ik niet de controle zou nemen)?

• dat de dingen niet geregeld zullen zijn?
• dat het wel geregeld zal zijn, maar niet op de manier die voor jou juist is/voelt?
• dat je jezelf schuldig of gefaald voelt, omdat er ergens een gevoel van kunde/identiteit samenhangt met de regelaar zijn?

Er kunnen nog andere redenen zijn, maar weet dat deze voorbeeldjes alvast enorm vaak voorkomen. Je bent dus lang niet alleen als je hierin wat verdwaald zou lopen.

Controle loslaten: wat kan jou helpen?

Wanneer je deze vraag voor jezelf hebt beantwoord, is het mooi om te kijken naar wat je kan helpen met de onderliggende angst, de onrust of het schuldgevoel. Als je op dit niveau iets voor jezelf kan betekenen, als je jouw eigen onrust kan gaan verzachten, hoef je dit niet in het aanwenden van controle te blijven zoeken.

In de veronderstelling dat er mogelijks een schuldgevoel speelt in het (niet willen) loslaten van controle, deel ik graag dit:

We vermijden vaak zo graag een slecht gevoel over onszelf – want dan heb ik het niet goed gedaan of dan stel ik teleur – dat we dingen blijven doen die slecht voor ons zijn. Zoals altijd maar controle blijven houden, ook wanneer onze energie daardoor uit balans komt. Als daarnaast je omgeving ook gewend is dat jij de dingen regelt,
wordt het nog ietsje moeilijker om je schuldgevoel te hanteren.

“Vraag gerust: doe ik niet al genoeg?”

Toch mag je kijken naar jezelf en je oprecht afvragen ‘doe ik niet al genoeg?’
Een milde vraag die we niet gewend zijn om onszelf te stellen, maar wel eentje die een meer realistische en haalbare manier van leven inleidt.

Essentie van het ouderschap

Sta gerust eens – eventueel samen met je partner? – stil  bij de vraag
‘wat is voor mij of voor ons de essentie van het ouderschap?’ en ‘waardoor vinden wij dat we goede ouders zijn/kunnen zijn?’

Door het stilstaan bij de essentie, wordt tegelijk ook de bijzaak duidelijk. Het is misschien niet fijn om te horen, maar veel van onze energie en onze controle gaan naar bijzaken (in dit opzicht). Wil je jouw energie geven aan de zaken die niet de essentie zijn van wat jou een goeie mama maakt?

“veel van onze energie en controle gaat naar bijzaken.”

Hierin wat mentale afstand krijgen is stap 1. Jezelf herinneren aan de essentie helpt om controle los te laten. Stap 2 is het dagelijks onderhouden (en uitwerken) van jouw mildheid.

Het vormgeven aan een innerlijke stem die bemoedigende, lieve, begripvolle, coachende zaken tegen jou zegt, zoals ‘ik weet dat je je best doet’, ‘dit is goed genoeg’, ‘je bent nog altijd een goede mama ook al doe je dit’ en nog zoveel meer.

Meer mildheid mag!

De tocht naar meer mildheid is niet gemakkelijk, maar wel de moeite waard. Weet je wat hoopvol is? Je bent hier al mee begonnen, door jouw vraag hier te stellen.

Die vraag komt volledig vanuit een milde plek binnenin jezelf, die gewoon graag wilt dat het goed met je gaat. Het stemmetje dat je doet afvragen ‘zou ik niet wat meer hulp inschakelen’ of ‘zou ik niet wat meer onderscheid maken tussen essentie en bijzaak’,
dat is een liefdevol stemmetje voor jezelf dat je van onder het stof mag gaan halen en steeds meer gaan voeden.

Het zal je alleen maar deugd doen! En jouw omgeving zal door het geleidelijk aan loslaten van jouw controle vermoedelijk ook meer een kwaliteit-aanwezige-mama hebben dan een steeds-aanwezige-kwantiteit-mama.

PS: als je loslaat, heb je beide handen vrij!

Lieve groetjes,
Romina

Zit jij ook met een vraag of twijfel rond het mama-zijn?

Dan is dit jouw kans. Bezorg ons je vraag hieronder en dan leggen wij ze voor aan onze expert.

ZEKER OOK LEZEN:

• Eerste hulp bij mama-twijfels: Mijn kinderen zijn tieners. Waarom vind ik dan nog steeds geen rust?
  Eerste hulp bij mama-twijfels: Hoe vind ik een gezond evenwicht tussen al mijn to do’s en tijd voor de kinderen?
• Eerste hulp bij mama-twijfels: hoe verdeel ik de aandacht tussen mijn twee kinderen?