“Mijn zoontje Liam weende tot 8 u per dag. Na een lange zoektocht bleek koemelkeiwit-allergie de oorzaak”

Ontroostbaar huilen, krampjes, ongemak,… Het zijn geen uitzonderlijke klachten voor baby’tjes, maar wanneer die klachten ernstiger worden, is er misschien meer aan de hand. Mama Ellen vertelt hoe zij met baby Liam op zoek moest gaan naar wàt dat dan juist was. Een koemelkeiwitallergie, zo bleek.

Ellen: “De eerste week met Liam verliep volgens ons prima. We hadden een routine met eten en slapen, maar het viel ons wel op dat hij tijdens zijn wakkere momenten vaak huilde. Dat hield aan en leek zelfs te verergeren, alsof hij nooit een comfortabele indruk kon geven. Na een lang IVF-traject waren wij met Liam voor het eerst ouders geworden, dus wij waren vooral blij dat hij er was. Als hij dan een huilbaby bleek te zijn, vonden we dat niet eens heel erg. Maar dat veranderde toen hij na drie weken nog meer huilde. Hij sliep niet en was voortdurend onrustig. We waren ten einde raad en tijdens de hoortest bij Kind en Gezin haalden we het probleem aan. Liam vertoonde uitwendig niets verontrustends, behalve dan wat uitslag op zijn gezichtje en zijn buikje, al was dat waarschijnlijk baby-acné. De verpleegkundige contacteerde wel meteen een pediater en die raadde ons medicatie tegen reflux aan en gaf ons een afspraak. Helaas bood dit slechts kortstondige verlichting, tot ongeveer vijf minuutjes na de voeding. We moesten een huilkaart bijhouden om te zien wanneer hij het meest huilde, en er stond uiteindelijk zwart op wit op die kaart dat hij tot wel acht uur per dag huilde.

“Ik durfde niets meer te eten uit angst voor een reactie bij Liam. Ik at alleen nog maar boterhammen met confituur.”

Na een doorverwijzing naar een specialist op het gebied van gastro-enterologie werden we serieuzer genomen. Liam kreeg een echo van zijn maag-darmstelsel, waaruit niets abnormaals afgeleid kon worden. Zijn symptomen kwamen niet helemaal overeen met de typische kenmerken van een allergie, maar het woord ‘koemelkeiwitallergie’ viel wel. De borstvoeding verliep goed, maar na die suggestie van een allergie werden wij goed opgevolgd en weerde ik alle melkproducten, uit angst voor de impact op onze zoon. Dat betekende geen melk meer, geen yoghurt meer, geen chocolade, geen koeken,… Zelfs in bouillon en in paprika chips zit blijkbaar koemelkeiwit!

Het elimineren van melk uit mijn dieet was een uitdaging, maar na twee weken ging het wel opmerkelijk beter met Liam. Van acht uur per dag huilen ging hij naar vijf uur per dag. Beter, maar dus nog lang niet goed. Zelf had ik het ook lastig. Na twee weken van koemelkvrij eten durfde ik bijna niets meer te eten uit angst voor een reactie bij Liam. Ik at alleen nog maar boterhammen met confituur. Uiteindelijk werd er voor mijn eigen bestwil aangeraden om te stoppen met borstvoeding en over te stappen op kunstvoeding. Dat werd flesvoeding op basis van vrije aminozuren, die geen melkeiwitketens bevat. Eindelijk begon onze zoon comfortabeler te worden.

De eerste weken en maanden met Liam zijn een echte uitdaging geweest, maar daar zijn we nu door. Liam is ondertussen 14 maanden oud en stapsgewijs introduceren we met succes melkproducten. Alleen een glas melk heeft invloed op zijn stoelgang. Daar lijkt hij zelf geen last van te hebben, maar wij des te meer. (lacht)”

6 vragen over koemelkeiwitallergie, beantwoord door een expert

Voor ouder én kind is een koemelkeiwit-allergie een uitdaging. Pediater Marc Raes geeft uitleg.

Wat zijn de meest voorkomende symptomen van koemelkeiwitallergie bij baby’s en wat moeten ouders doen bij het vermoeden van een probleem?

Marc Raes: “Bij een koemelkallergie ontstaat een allergische reactie op de eiwitten die in koemelk zitten. Niet te verwarren met een lactose-intolerantie, waarbij je gevoelig bent voor de melksuikers in een product. Sommige symptomen, zoals een rode huid, jeukende huiduitslag en braken, treden meteen na de inname op. Andere symptomen, zoals toenemend atopisch eczeem, braken, diarree of een ongemakkelijk gevoel, kunnen enkele uren of zelfs dagen later optreden. Als de klachten ernstig zijn, is het raadzaam een arts te raadplegen om de mogelijkheid van koemelkeiwitallergie te onderzoeken.”

Welke stappen moeten ouders onder begeleiding van een arts nemen als er een vermoeden is van koemelkeiwitallergie?

Marc Raes: “De ouders moeten hun verhaal doen en op basis van de ernst van de klachten kan er getest worden. Een huidpriktest waarbij een allergische reactie uitgelokt wordt, kan een aanwijzing maar geen definitieve diagnose geven. Daarom is het belangrijk om een tijdje alle producten met koemelk te vermijden. Als het kindje daarop goed reageert en er opnieuw een allergische reactie ontstaat wanneer koemelk weer wordt toegevoegd, is er duidelijk sprake van een allergie.”

Wat zijn de mogelijke langetermijneffecten van onbehandelde koemelkeiwitallergie bij baby’s?

Marc Raes: “Het kindje zal zich allesbehalve goed voelen, maar er kan ook een ontstekingsreactie optreden in de darmen. Dat kan de opname van voedingsstoffen verminderen, wat tekorten in het lichaam kan veroorzaken.”

Zijn er bepaalde voedingsmiddelen die moeders die borstvoeding geven moeten vermijden als hun baby koemelkeiwitallergie heeft?

Marc Raes: “Een baby met koemelkeiwitallergie kan allergisch reageren op moedermelk als de moeder koemelkproducten eet of drinkt. Die producten, zoals yoghurt en boter, moeten dus gemeden worden.”

En de alternatieven voor baby’s die geen borstvoeding krijgen?

Marc Raes: “Zij kunnen geholpen worden met hypoallergene voedingen. Het doel is de koemelkeiwitten zo klein mogelijk te maken, want hoe kleiner een eiwit, hoe minder allergiserend het werkt. Er is extensief gehydrolyseerde flesvoeding, waarbij de eiwitten helemaal zijn geknipt, wat de kans op een allergische reactie verkleint. Er kan ook overgestapt worden op melk op basis van aminozuren. Na een tweetal weken zullen de eiwitten uit het systeem van het kindje verdwenen zijn.”

Wat zijn de belangrijkste adviezen die u zou geven aan ouders van baby’s met koemelkeiwitallergie om hun dagelijks leven gemakkelijker te maken?

Marc Raes: “Volg vooral het advies van de behandelende arts op en laat je begeleiden. Koemelkeiwitallergie is een voedselallergie waar men uitgroeit. In overleg met de arts kunnen voedingsproducten weer worden ingevoerd, afhankelijk van het soort reactie dat het kind had. Dit wordt een soort trial-and-error-proces, maar tegen het einde van het eerste levensjaar zal de helft tot iets meer dan de helft van de kinderen eruit gegroeid zijn. Na nog een jaar zit je ongeveer op drie kwart.”

Meer informatie rond koemelkeiwitallergie vind je hier.

Borstvoeding is de ideale voeding voor zuigelingen.