Mama-redactrice Celine werd in augustus 2019 voor het eerst moeder van de überschattige Otis en is in juni 2022 bevallen van haar tweede kindje Mona. Wat dat met haar doet en hoe zij nu als mama in het leven staat, deelt ze in deze column. Van herkenbare paniekaanvalletjes tot dolgelukkige mama-momenten vol verwondering: welkom in de wereld van Celine!
In de kerstvakantie lijkt de wereld te veranderen in een betoverend schouwspel van lichtjes, vreugde en vooral, lekker eten. Het is een tijd waarin we ons tegoed doen aan ovenhapjes, geroosterde kalkoenen en decadente desserts die ons doen watertanden.
Na het kerstfeest werd ik plots geconfronteerd met sinusitis, vergezeld van een dubbele oorontsteking. Alsof mijn lichaam gedurende de drukke werkperiode heldhaftig weerstand had geboden aan ziektekiemen en virussen. Het hield stand, trotseerde de hectiek van de feestvoorbereidingen en bleef sterk te midden van het feestgedruis.
Na negen dagen uitslapen, brooddoosvrije ochtenden en onbezorgde uitstapjes met ons olijke duo, staan we plotseling voor de uitdaging om terug te keren naar de routine van het dagelijkse leven
Zodra ons verlof écht begon, leek mijn lichaam de teugels te laten vieren, waardoor de ongewenste bezoekers vrij spel kregen. Dus ja, mijn vakantie was niet perfect. Ze was doordrenkt met tissues en medicijnen, maar ik heb volop kunnen genieten van de tijd met m’n gezin.
Maar op een bepaald moment zijn die zalige feestdagen voorbij, de gezelligheid van de kerstboom wordt vervangen door de alledaagse drukte, en de realiteit heeft ons weer ingehaald. Na negen dagen uitslapen, brooddoosvrije ochtenden en onbezorgde uitstapjes met ons olijke duo, staan we plotseling voor de uitdaging om terug te keren naar de routine van het dagelijkse leven.
De jongste mocht weer naar de crèche, voor de oudste — die twee weken niet naar school moest — hadden we opvang geregeld, en mama en papa moesten weer aan het werk. Het opstaan uit een warm, knus bed werd een epische uitdaging. Die extra minuten die we tijdens de vakantie mochten snoozen, voelden als een verloren privilege.
Die extra minuten die we tijdens de vakantie mochten snoozen, voelden als een verloren privilege
Ook de kinderen deelden onze sentimenten. En hen ‘s avonds weer op tijd in bed krijgen bleek eveneens geen sinecure. Tijdens het verlof werden ze het snel gewoon om wat langer op te blijven, en hen dat afleren is allesbehalve een eenvoudige taak. Want zodra het bedtijd is, is de verleiding van nog een spelletje of een extra verhaaltje onweerstaanbaar.
We slagen er maar niet in om de juiste cadans te vinden. De omschakeling van de ontspannen vakantiedagen naar de hectiek van het dagelijkse leven is abrupt en confronterend. Tot zover ons goede voornemen om de kinderen tijdig naar school te brengen. Hebben jullie het ook zo moeilijk met die overgang?
Nog meer verhalen van Celine:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van de beste groentips en wooninspiratie!