Mama-redactrice Celine werd in augustus 2019 voor het eerst moeder van de überschattige Otis en is in juni 2022 bevallen van haar tweede kindje Mona. Wat dat met haar doet en hoe zij nu als mama in het leven staat, deelt ze in deze column. Van herkenbare paniekaanvalletjes tot dolgelukkige mama-momenten vol verwondering: welkom in de wereld van Celine!
“Wij gaan ons kleintje niet overladen met speeltjes, en nooit ofte nooit spendeer ik onze centen aan felgekleurde plastic spullen, die het na twee keer spelen begeven!”, hoor ik mezelf nog zeggen toen ik zwanger was van ons eerste kindje. Maar tijdens de kraamperiode bleek al snel dat ik die belofte niet ging kunnen nakomen. Buren, vrienden en familieleden hebben zoonlief — met de beste bedoelingen uiteraard — vanaf dag één overstelpt met pakjes. Het kind wist nog niet waar zijn handen en voeten waren, maar hij had wél al een mooie buit speelgoed bij elkaar gesprokkeld.
De berging, die oorspronkelijk bestemd was voor etenswaren en andere levensnoodzakelijke middelen, werd vanaf zijn geboorte volgestouwd met blokken, poppen, wagens, puzzels en andere leuke speeltuigen. De blikken tomatenpuree en flessen frisdrank daarentegen belandden in een piepklein vergeten hoekje. Gelukkig verhuisden we een poosje later naar een ruimere woning mét voldoende opbergruimte. De boel verkopen was natuurlijk ook een optie, maar er stond nog een kindje op de planning: “Hou dat maar bij, je weet maar nooit of hij of zij dat leuk zal vinden.”
Iedere gelegenheid blijkt een goed excuus te zijn om hem te verwennen met wat leuks, maar ik wil het in het nieuwe jaar anders aanpakken
Dat hij genoeg entertainment heeft staat buiten kijf, en toch blijven we steeds meer in huis halen. Sinterklaas, Kerstmis, een verjaardag of zieke kleuter, écht iedere gelegenheid blijkt een goed excuus te zijn om hem te verwennen met wat leuks. De verleiding om het kleintje te verblijden is nu eenmaal groot. En de ene grootouder wil niet onderdoen voor de andere, met alle gevolgen van dien. Ook Mona heeft zo nu en dan recht op een presentje, want haar alleen maar ‘afdankertjes’ van grote broer schenken is een no-go.
Het gaat er er zwaar over, ik weet het. Maar voor mij — en ongetwijfeld ook vele andere gezinnen — is dit normaal. Voor mensen in kansarmoede is het dat totaal niet. Mijn voornemen voor het nieuwe jaar? Mijn twee kleine snotaapjes minder overladen met duizend-en-een speeltuigen. Maar ook andere kinderen gelukkig maken met de dingen waar ze weinig aandacht aan geven, door ze te schenken aan vzw Kempens Kastje. Wedden dat zoon- en dochterlief het niet eens gaan merken?
Wie speelgoed, kinderkleding of iets anders wil schenken, of wie het zelf niet breed heeft, kan een kijkje nemen op de Facebookgroep Kempens Kastje vzw, of mailen naar kempenskastjevzw@gmail.com.
NOG MEER VERHALEN VAN CELINE:
- Mama-talk: “Ik moet toegeven dat ik héél af en toe een kleine zonde bega #momconfessions”
- Mama-talk: “Tussen al dat moederen door was ik mezelf uit het oog verloren”
- Mama-talk: “Het werd me snel duidelijk dat evenveel aandacht schenken aan beide kleintjes geen sinecure ging zijn”
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (rechts bovenaan op de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!