Postpartum: 5x taboes uit de kraamperiode doorbroken

De periode waarin je als moeder belandt ná de geboorte van een kind is een bijzondere, maar ook onthutsende en verwarrende tijd: de hormonen gieren door je lichaam en ook je aanpassen aan die nieuwe moederrol vraagt tijd. Uwe Porters, auteur van de bestseller ‘Verlos ons’: “Dat we als jonge mama’s écht en open durven praten over hoe die kraamperiode eruitziet, is enorm belangrijk.”

Postpartum: moodswings en groeipijn

Twee keer al werd Uwe Porters, vroedvrouw en auteur van de bestseller ‘Verlos Ons’, mama. In haar eerste broek bracht ze verhalen uit de verloskamer. In haar tweede boek ‘Verlost, en nu?’ zoomt Uwe in op de periode die er daarna aanbreekt: een intens en emotioneel beladen jaar waarin je als vrouw zowel mentaal als fysiek heel veel kanten tegelijkertijd opgeslingerd wordt.

Op die zogenaamde postpartumperiode liggen ook anno 2021 volgens de auteur helaas nog steeds veel taboes. “Nog steeds durven jonge vrouwen vaak onvoldoende te laten zien hoe zwaar deze periode voor hen is. Ook maatschappelijk gezien is er nog altijd niet genoeg openheid rond de emotionele schokgolven die er in die periode als jonge ouder door je heen kunnen gaan. Of worden er nog steeds dingen van je verwacht die compleet uit de lucht gegrepen of onhaalbaar zijn.”

De beladen postpartumperiode toch net weer dat tikje verder openbreken en jonge mama’s een herkenbaar en realistisch verhaal aanbieden, is dan ook precies wat Uwe in haar nieuwe boek wil doen.

Postpartum: 5 x taboes uit de kraamperiode

Tegen welke taboes Uwe in haar kraamtijd zelf zoal aanbotste? Een paar belangrijke dingen op een rij.

1. Hoera, kraambezoek?

Uwe: “Het belangrijkste taboe dat dringend aangepakt moet worden, is dat kraambezoek. Nog veel te vaak hebben jonge ouders het gevoel dat ze de wereld onmiddellijk moeten verwittigen wanneer hun kleintje het levenslicht ziet. Omgekeerd heeft de wereld blijkbaar ook het idee dat het gerechtvaardigd is om zo snel mogelijk op babybezoek te gaan: zowat iedereen uit de ietwat nabije omgeving van een jong ouderkoppel vindt al snel dat hij daar recht op heeft.

Dit verhaal is langs beide kanten natuurlijk begrijpelijk, maar er gebeurt in het leven van een kersverse mama en papa al zoveel dat het enorm waardevol is om je – zeker in die allereerste dagen – even lekker in je eigen cocon terug te trekken. Het advies dat ik ouders daarin zou willen geven: “Beperk je kraambezoek en durf aan te geven wanneer het een beetje veel wordt voor jou. Wacht misschien ook eens een paar dagen met geboorteaankondigingen rondsturen, en hou die eerste momentjes met je baby lekker voor jezelf.”

2. Postpartum taboe: Emotionele groeipijnen horen erbij

Uwe: “Zwanger zijn, bevallen en borstvoeding geven hebben een grote impact op je lichaam: de hormonen gieren in het rond. Bovendien moet je op heel korte tijd leren zorgen voor een wezentje dat helemaal van jou afhankelijk is en word je geconfronteerd met een heel nieuwe ‘rol’ in je leven: die van ouder. O ja, en bovendien slaap je waarschijnlijk ook nog maar een fractie van de uren die je vroeger in bed kon doorbrengen. Al die dingen samen hebben een enorme impact op je gemoed. Moodswings, depressieve gevoelens en mentale schommelingen horen sowieso bij het ouderschap. Hoewel daar nu meer en meer openheid rond komt, is het taboe daarop nog steeds niet verdwenen.

Mijn advies hier: weet dat hoe je je voelt normaal is. Je hoeft niet op een roze wolk te zitten en je mag het moeilijk hebben met het ouderschap. Weet ook dat het bij niemand van een leien dakje loopt en laat je niet in de war brengen door al te positieve verhalen of beelden op Instagram. Wat enorm helpt, is er zelf open voor uit durven te komen. Durf te praten over hoe het echt met je gaat en laat mensen die daar voor openstaan weten hoe je je voelt. Zoek contact met vriendinnen of vrouwen die hetzelfde meemaken: je problemen en onzekerheden delen met anderen en weten dat je niet de enige bent die hiermee kampt, is al een enorme hulp om het te verdragen op zich.”

3. Knippen en scheuren: een libido onder nul

“Ja, je lichaam verandert: een bevalling gaat al eens gepaard met een knip en een scheur, je lichaam zet uit en ook je libido kan even onder nul zakken. Bovendien word je in die eerste maanden vooral opgeslorpt door de zorg voor je kind. Daar kunnen de romantische relatie met je partner en je seksleven al eens onder lijden. Op een gegeven moment zorgde het ‘mama zijn’ er samen met dat nieuwe lichaam zelfs voor dat ik even compleet de weg naar m’n partner kwijt was. Hoewel er voor hem helemaal niets veranderd was – of toch niet in slechte zin – kon ik mij niet meer inbeelden waarom hij mij nog graag zag.

De oplossing hier? Praten met je partner, in het reine komen met jezelf en je lichaam en tijd investeren in je relatie. Ga weer op date, zodat je leert om elkaar niet alleen als mama en papa, maar ook weer als partners te zien.”

4. Even de weg kwijt: wie ben ik nu?

Uwe: “Daarnaast kan je nieuwe rol als moeder je ook even helemaal in de war brengen: je weet niet goed meer wie of wat je bent, of hoe je de nieuwe rol in je leven moet combineren met alle dingen die je daarvoor al was. Zelf was ik heel even compleet de weg kwijt: ik was niet meer dezelfde persoon als voor mijn bevalling, maar ik wist ook niet wie ik dan wel was. Dat uitte zich in zowat alles, maar heel concreet zelfs in de keuze van mijn kleren: plots vond ik niets dat in m’n kast hing nog mooi. Het paste niet meer bij de Uwe die ik nu was.

Deze semi-identiteitscrisis is iets waar niemand je over vertelt. Ook hier is weten dat het bestaat en van jezelf aanvaarden dat het even moeilijk loopt de sleutel. Praat erover met vriendinnen die ook net een kind gekregen hebben: de kans dat zij met hetzelfde worstelen is groot.”

5. Postpartum taboe: geboren worden is loslaten

“Tot slot, ook iets waar niemand je op voorhand over vertelt: een kind krijgen, is ook meteen dat kind weer leren loslaten. Dat vind ik misschien nog wel het moeilijkste aan ouderschap. Ik was er persoonlijk zelfs zo slecht in, dat ik er een tijdje in therapie voor ben gegaan. Bij elke fase waarin je kind tijdens het opgroeien terechtkomt, weet je dat de tijd die je in deze fase hebt beperkt is. En bij elke fase die je kind ontgroeit, weet je dat die nooit meer terugkomt. Zeker in de eerste maanden na de bevalling gaat de ontwikkeling van je kind zo snel, dat je eigenlijk de hele tijd afscheid aan het nemen bent.

Nu mijn oudste dochter wat ouder is, is het eigenlijk zijzelf die me hier enorm bij geholpen heeft: door zelf regelmatig te laten zien dat het heel oké is dat ze dingen ontgroeit en dat er dingen zijn die ze perfect zelf kan, stelt ze mij gerust. Zij heeft mij geleerd dat het oké is om de controle wat meer los te laten. En dat er voor alles dat voorbij is, ook weer nieuwe dingen in de plaats komen.”

Meer lezen over postpartum en kraamtijd:

• Kraamtijd: 7x intieme momentjes om een band met je baby te vormen
• Kraamtijd: 7x taken voor papa
• Trend: meer vrouwen kiezen voor een postpartum doula

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!