jij bent de baas niet beslissen zelfstandigheid
Getty Images

Als je kind zegt: ‘Jij bent de baas niet’

Elke ouder zal dit zinnetje vast herkennen ‘Jij bent de baas niet’. Varianten als ‘Dat beslis jij niet’ of ‘Waarom mag jij altijd alles beslissen’ worden ook meegerekend. Het is een normale reactie van je kind in het ontwikkelingsproces. Maar hoe ga je ermee om?

‘Jij bent de baas niet!’

Als je je kind een van bovenstaande zinnetjes hoort zeggen, is dit meestal omdat ze in de knoop liggen met hun drang naar zelfstandigheid. Merl Wallace, kinder- en familietherapeut, vertelt in Psychology Today dat zelfstandig worden meestal tegenstrijdige gevoelens oproept bij je zoon of dochter, maar ook bij jezelf. Elk klein stapje dat ze zetten in dat proces voelt zowel voor de kinderen als de ouders dubbel aan. Het gevoel dat ze afstand van je nemen, maakt jou tegelijkertijd trots, maar ook verdrietig. Bij je kind uit een deel van die zoektocht naar zelfstandigheid zich in jou wegduwen.

Is je kind twee, dan wil het alles zelf doen. En als ze tien zijn, willen ze al alleen de stad in trekken. Zeg je neen, dan volgt steevast ‘Jij bent de baas niet’.

Wat kun je doen als ouder?

Merl Wallace geeft tips:

  • Leg op een rustige manier uit dat je inderdaad de baas niet bent, maar dat je als mama of papa je kind erg graag ziet en hem wilt beschermen. Af en toe neen zeggen hoort erbij.
  • Luister naar je kind en geef aan dat je hem begrijpt. ‘Ik begrijp dat je graag alleen de stad wilt intrekken. We blijven erover praten en beslissen wanneer je oud genoeg bent’. Zo geef je aan dat je de vraag begrijpt en dat er ruimte is om erover te praten.
  • Geef je grenzen aan. Soms begrijpt je kind gewoon niet waarom iets niet mag of kan. Alleen de straat oversteken lijkt voor een kind makkelijk en hij begrijpt de gevaren van het verkeer niet. ‘Nu ben je nog wat klein en de auto’s kunnen je niet altijd goed zien. We doen het nu nog even samen, zodat je weet hoe het moet als je groter bent’.
  • Wees begripvol. Jouw uitleg zal niet altijd voldoende zijn voor je kind. Geef aan dat je begrijpt dat hij het daar op dit moment moeilijk mee heeft, maar dat het beter zal gaan als hij wat ouder is.
  • Bied een alternatief aan. Je tiener wilt bijvoorbeeld zelf eens met de auto rijden. Je weet natuurlijk dat dit absoluut niet mogelijk is. Je kunt dan wel zeggen: ‘Ik zal je nu al uitleggen en laten zien hoe het moet, en als je de juiste leeftijd hebt kunnen we samen oefenen op een parking’.

Deze tips bieden uiteraard geen garantie dat het niet zal escaleren tot een crisis, maar je geeft tenminste aan dat je begrijpt waar je kind mee zit en je probeert te helpen door het uit te leggen of een alternatief aan te bieden.

Bronnen: motherhood.se, psychologytoday.com

Zeker ook lezen:

Volg ons op FacebookInstagramPinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!

Partner Content

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."