@iStock

Mijn verhaal: Vicky beviel helemaal alleen op het toilet

Iedere bevalling is speciaal, maar de geboorte van het vierde zoontje van Vicky Grispen was toch wel iets aparts…

“Op een vrijdagmorgen, een paar dagen na de uitgerekende datum, voelde ik dat er iets begonnen was. Ik bracht mijn 2 oudste jongens, Bas en Ben, naar school en reed naar mijn mama. Mijn broer, met een mentale beperking was ook thuis en hij lette op Tijs, mijn toen nog jongste zoontje, terwijl ik met mama naar het ziekenhuis ging om te kijken of het daadwerkelijk begonnen was.”

Vals alarm?

“In het ziekenhuis was het ontzettend druk en een jonge vroedvrouw onderzocht mij snel en zei dat het maar voorweeën waren en stuurde me terug naar huis. Ik besloot om bij mijn mama te blijven, want ik vond die voorweeën toch echt pijnlijk.”

Boos op mezelf

“Ik was een beetje kwaad op mezelf omdat ik na 3 bevallingen, zonder epidurale verdoving, nu niet tegen die voorweeën kon. Omdat ik mij het best voelde op de WC, bleef ik daar zitten. Mijn mama was er niet gerust in en wilde terug naar het ziekenhuis. Maar eerst ging ze mijn 2 oudste zonen van school halen.”

MUG en ziekenwagen voor de deur

“Toen ze na een 20-tal minuten terugkwam, kon ze haar ogen niet geloven. Er stond een ziekenwagen én een MUG voor haar huis. Ze is toen heel erg geschrokken, maar had op dat moment niet onmiddellijk door dat ik ondertussen al bevallen was.”

Speedy

“In de tijd dat zij weg was, had ik het hoofdje van mijn kleintje gevoeld en ben ik beginnen persen. Enkele tellen later had ik Ties in mijn handen…mijne speedy! Mijn broer heeft mij de telefoon gebracht, waarna ik de 112 heb gebeld. Hij zorgde ook voor handdoeken en opende de deur voor de medische ploeg. Mama was wel op tijd om de navelstreng door te knippen. Gelukkig was alles goed met ons kleine kereltje en is het een unieke ervaring geweest… … eentje om nooit te vergeten!”

Heel verwarrend

“Op dat moment was het wel heel verwarrend allemaal. Verschillende emoties waren gelijktijdig aanwezig, maar ik was vooral boos op mezelf. De vroedvrouw, die ik ’s morgens had gezien, zei dat het geen weeën waren en dat het nog niet voor onmiddellijk was. Daarom was ik boos op mezelf, omdat ik dacht dat mijn pijngrens serieus gezakt was. Na 3 vorige bevallingen zonder epidurale verdoving kon ik nu zelfs niet goed tegen de voorweeën…Het moment dat ik zijn hoofdje voelde met mijn hand, overviel de rust mij en wist ik wat ik moest doen. Nadien kwamen er natuurlijk ook fierheid en geluk bij!”

Wil jij ook graag je bevallingsverhaal met ons delen? Stuur dan een mailtje naar info@libellemama.be

Lees ook:

Volg ons op FacebookInstagramPinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!

Partner Content

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."