Klaar voor kinderen? 6 zaken om over na te denken
Kiezen voor een kind: het is waarschijnlijk één van de meest intense beslissingen uit je leven. Er onbezonnen instappen lijkt dan ook niet meteen het allerbeste idee. Maar hoe weet je nu of je – persoonlijk of als koppel – klaar bent voor kinderen? Sta even stil bij deze zaken:
Klaar voor kinderen: enkele dingen om bij stil te staan
1. Hét perfecte moment gaat nooit komen
Het idee dat ‘kinderen nemen’ een weloverwogen beslissing is waar je goed over nagedacht moet hebben, bestaat eigenlijk nog niet zo lang. Voor onze eigen grootouders was het bijvoorbeeld nog niet aan de orde: je kreeg verkering, trouwde en daar kwamen dan meestal – op een niet nader te voorspellen moment – wel kinderen van. Pas sinds het ontstaan van de pil en andere anticonceptie kwam daar verandering in. Vrouwen kregen meer controle over het verwekken van een kind, waardoor een gezin stichten iets werd dat je zelf kon plannen.
Dat is natuurlijk erg mooi, maar daardoor is er aan die beslissing ook best wat gewicht komen te hangen. Veel vrouwen – of koppels – zijn dan ook op zoek naar hét perfecte moment om aan kinderen te beginnen. Bijvoorbeeld: wanneer ze op carrièrevlak alles op orde hebben, wanneer het huis helemaal gerenoveerd is en wanneer er in de nabije toekomst niet te veel andere bijzonderheden op het programma staan.
Aan koppels die graag kinderen willen, maar die de beslissende stap om die reden steeds maar weer uitstellen, willen we geruststellend laten weten: hét perfecte moment gaat nooit komen. Je mag er uiteraard voor zorgen dat je je zaakjes een beetje op orde hebt, vooraleer je de definitieve stap waagt, maar wacht niet tot alles perfect op wieltjes loopt, want dat gaat nooit gebeuren. Het zou jammer zijn om je kinderwens te mislopen, gewoon uit angst of uit een al te perfectionistische mindset.
2. Twijfelen of onzeker zijn mag best
Sommige vrouwen – en ook mannen – weten het al hun hele leven: ze willen dolgraag moeder of vader worden. Voor andere vrouwen ligt dat heel wat minder voor de hand: ze voelen niet meteen een biologische klok die aan het tikken slaat of hebben geen nijpende kinderwens die héél erg duidelijk op de voorgrond treedt.
Ook dat hoeft helemaal geen probleem te zijn: dat de kinderwens bij sommige mensen zo uitgesproken aanwezig is, hoeft niet te betekenen dat het voor jou even duidelijk moet zijn. Je mag best twijfelen, maar wat wel belangrijk is, is dat je uiteindelijk voldoende zeker bent om de belangrijke beslissing ook effectief te nemen. Voel je dat de kwestie zich opdringt: neem dan ook voldoende tijd om erover na te denken en er voor jezelf uit te raken of je er nu al dan niet voor wil gaan. Als je kiest om ervoor te gaan: doe dat dan ook met de volle overtuiging.
3. Waarom willen jullie kinderen?
Twijfel je nog steeds? Dan kan het helpen om meer inzicht te krijgen in het ‘waarom’ van je eventuele kinderwens. Op zich is élke motivatie om aan kinderen te beginnen, een goede motivatie: als jij voelt dat je kinderen wilt, en dat mama worden voor jou een zinvolle transformatie in je leven zou zijn, dan kan en mág dat volstaan om de stap te wagen.
Maar soms kunnen er ook ‘externe factoren’ of ‘valse motivaties’ in het spel zijn, die maken dat je naar kinderen verlangt vanuit een tekort dat waarschijnlijk toch nooit door dat kind zal worden ingelost. Zo zouden oude patronen of kwetsuren er bijvoorbeeld voor kunnen zorgen dat je vooral een kinderwens opbouwt omdat je iemand wil om voor te zorgen of om graag te zien. Of zou het kunnen dat je een druk om mama te worden ervaart, gewoon omdat iedereen in je nabije omgeving aan kinderen begint.
Niet dat die twee dingen per se ongegronde redenen hoeven te zijn om eraan te beginnen, maar hier op voorhand inzicht in hebben, kan je wel helpen om hier bewust mee om te gaan en eventueel je verwachtingen nog vóór de geboorte al wat bij te stellen. Zo kom je niet voor onaangename verrassingen te staan.
4. Kunnen jullie het praktisch aan?
Ook goed om als koppel even in kaart te brengen voor je aan kinderen begint: zijn jullie levens praktisch zo te organiseren dat er ruimte is voor een kind?
- Kunnen jullie beiden genoeg tijd vrijmaken voor de zorg en opvoeding van een kind?
- Kunnen er regelingen getroffen worden in de werkschema’s?
- Zijn er eventueel back-ups of hulplijnen – zoals bevriende ouders of grootouders – die ingeroepen kunnen worden wanneer je het zelf eventjes niet meer weet?
- En hebben jullie puur praktisch gezien in huis de ruimte om een baby op te voeden en te verzorgen?
Hier op voorhand grondig over nadenken, bespaart je niet alleen onverwachte en misschien minder leuke momenten na de geboorte, maar hoogstwaarschijnlijk ook een hoop paniek-momentjes en stress vlak voor de bevalling.
5. Persoonlijke projecten op til?
Zodra er kinderen zijn, verdwijnt heel wat van je persoonlijke tijd naar de achtergrond. De zorg voor een kind neemt – zeker tijdens die overrompelende eerste maanden – nu eenmaal wat tijd in beslag. Dat betekent dat je carrière, een deeltje van je sociale leven en andere persoonlijke projectjes voor een tijdje on hold zullen komen te staan. Je krijgt er uiteraard iets erg moois en kostbaars voor in de plaats.
Voel jij je op werkvlak toch nog niet helemaal ‘vervuld’, hecht je nog té veel belang aan een nauw en veelvuldig contact met je vrienden of zijn er echt nog dringende persoonlijke realisaties die je op korte termijn wil volbrengen? Dan is het misschien geen slecht idee je kinderwens nog heel eventjes uit te stellen. Voel je dat de tijd rijp is om je nu eerst even te focussen op kinderen, dan kunnen al die andere dingen natuurlijk op een later tijdstip in je leven ook nog. Wat jij aanvoelt als de juiste keuze, is dat ook. Durf hier zeker op je buikgevoel vertrouwen.
6. Visie op ouderschap onderling afstemmen
Tot slot, ook niet slecht om het als koppel al eens over te hebben voor de baby effectief geboren is: hoe zien jullie als koppel het ouderschap eigenlijk? En hebben jullie dezelfde visie op opvoeden? Als de ene ouder immers meer ziet in een ‘laissez-faire’-methode waarin kinderen vooral hun eigen gang mogen gaan, terwijl de andere ouder het toch meer begrepen heeft op een klassieke, iets nauwer betrokken vorm van opvoeden, dan zouden jullie op termijn weleens kunnen stoten op een probleem.
Probeer jullie visie op ouderschap en opvoeden op voorhand dan ook goed door te spreken: waarom denk je dat een bepaalde aanpak goed zou zijn? En welke voordelen denk je dat dat type opvoeding jouw kind op termijn zou kunnen brengen?
Verschilt jullie visie op ouderschap best wel sterk? Probeer dan nu alvast op zoek te gaan naar overlappingen en probeer compromissen te sluiten. Ouderschap is immers ook teamwork.
Meer lezen over opvoeden en ouderschap:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!