Mijn Verhaal: Na het verlies van haar zoontje én een preventieve borstoperatie gaat Vicky voor haar droom
Vicky is gelukkig getrouwd met Jurgen en de superfiere mama van sterrenkindje Victor (*2014) en spring-in-’t-veld Fleur (2015). Toen deze kleuterjuf voor de tweede keer heftig nieuws kreeg, besloot ze om volop voor het leven te kiezen, zonder uitstel. Lees haar inspirerende verhaal.
Een leven zonder zorgen
Vicky: “Toen mijn leven nog op wolkjes liep, zette ik mezelf vooral op de tweede en derde plaats. En ik stelde veel uit. ‘We zien wel’, was mijn motto. Ik ondersteunde mijn man in zijn zaak, we zouden pas een huis bouwen wanneer ik een vast inkomen had en pas aan kindjes beginnen nadat we getrouwd waren.
Ik weet nog hoe mijn neef me op een babyborrel aansprak en zei: Vicky, ik zie de pijn in jullie ogen.
Toen we eindelijk aan kindjes toe waren, begonnen we aan een zwaar fertiliteitstraject. Dat hielden we geheim. Ondertussen werden we overspoeld met opmerkingen en vragen. Ik weet nog hoe mijn neef me op een babyborrel aansprak en zei: Vicky, ik zie de pijn in jullie ogen.Geef jullie droom niet op en maak een afspraak bij de dokter. Toen mijn zus dan voor de tweede keer mama werd, hebben we eindelijk de familie en onze vriendenkring over onze onvervulde kinderwens verteld. We hebben dan ook de stap gezet om hulp te zoeken en zijn dan in fertiliteitskliniek van Jette terecht gekomen.”
Een eerste keer superheftig nieuws
Vicky: “Een jaar later gebeurde het dan toch, in verwachting van ons zoontje! We waren door het dolle heen en ik beleefde een droomzwangerschap. Helaas liep die op het einde helemaal mis. Tijdens een van de laatste onderzoeken, hoorde de arts geen hartslag meer. Wat we toen voelden, was puur ongeloof. Hoe kon het nu plots zo mis zijn gegaan?
En ondanks alle onderzoeken weten we nog altijd niet wat er misging. Dat was echt een superheftige periode. Maar we sloegen ons erdoor. Je moet wel. Een paar maanden later kregen we opnieuw groen licht om ervoor te gaan. En in augustus 2015 ben ik bevallen van onze prachtige dochter Fleur.
Voor de tweede keer heel slecht nieuws
En dan sloeg het noodlot opnieuw toe. In februari vorig jaar kreeg Vicky te horen dat ze drager is van het BRCA2-gen, een gen dat het risico op borstkanker en eierstokkanker verhoogt.
Toen ik van verschillende artsen te horen kreeg dat een operatie de de kans op kanker zou verkleinen van tachtig procent naar een procent, kon ik niet anders dan ervoor gaan. Ik had tenminste de keuze. Mijn zus niet.
Vicky: “Na verschillende overlegmomenten met plastische chirurgen en oncologen besloot ik om me preventief te laten opereren. Ik had de verwoestende ziekte van dichtbij gevolgd bij mijn zus en schoonmoeder. Toen ik van verschillende artsen te horen kreeg dat een operatie de de kans op kanker zou verkleinen van tachtig procent naar één procent, kon ik niet anders dan ervoor gaan. Ik had tenminste de keuze. Mijn zus niet. Ik ging in oktober 2020 onder het mes. Alles verliep goed en binnenkort staat mijn vervolgoperatie gepland.”
Ik stel het leven niet langer uit
Tijdens mijn herstel nam ik een grote sprong: ik startte mijn eigen webshop met handgemaakte spullen voor baby’s en kleine kindjes. Omdat ik nu beter dan wie ook besef én weet dat je soms je angsten moet achterlaten en durven springen. Ik voelde toen aan alles dat het moment gekomen was om mijn droom eindelijk waar te maken.
De zin: ‘we zouden nog eens moeten gaan … die gebruiken wij niet meer.
Nu ben ik zo blij dat ik de stap zette. En hoewel ik veel supporters heb, zijn er toch ook wel wat vragen. Mensen die zich afvragen waarom ik zo’n grote sprong in het diepe neem? Ik had toch zo’n goeie job? Mijn dochtertje is nog zo klein? Maar ik voelde aan alles dat ik niet meer kon wachten. Want het leven wacht ook niet. Dat besef ik maar al te goed.
En het is een levensles die ik graag van de daken schreeuw: je moet echt gaan voor je dromen en niets uitstellen. Want daar krijg je op een dag spijt van. De zin: ‘we zouden nog eens moeten gaan … die gebruiken wij niet meer. We gaan er gewoon voor en we grijpen het leven. Want vandaag of morgen kan alles anders zijn.
De webshop van Vicky kreeg de naam van haar 2 kindjes en de bijnaam die haar petekindjes haar geven: Victor & Fleur by Titi.
Lees meer verhalen uit het leven gegrepen:
- Mijn Verhaal: Elke was bewust alleenstaand in verwachting toen ze verliefd werd
- Mijn Verhaal: papa Jonathan wil angststoornissen bespreekbaar maken na het verlies van zijn vrouw
- Mijn verhaal: Sabines dochtertje werd geboren met een open lip