papa-talk verlof schoolreis
Thomas Detombe

Papa-talk: “Papa-wolf is sneller moe dan zijn ‘prooien’. Nog een paar jaar en mijn rijk is uit.”

Door Thomas Detombe

Thomas Detombe (35) is journalist, Libelle Mama-columnist en papa van Lucas (3) en Theo (1). Wat het jonge vaderschap met hem en zijn leven doet, schrijft hij voor jullie openhartig en onverbloemd neer.

In juni deed ik mezelf twee weken verlof cadeau. Niet om tijd door te brengen met de kinderen of het huis te verbouwen, nee: puur voor mezelf. Ik had het verdorie al veel eerder moeten doen.

Vermoedelijk hielden de centen me tegen. Voor freelancers slaat elke verlofperiode een financieel gat. Toch geniet ik met volle teugen van mijn duurbetaalde vrijheid. Tussen 9 en 15.30 uur, als de kinderen op school en bij de moekes zijn, herontdek ik ons huis. Of beter: eigen ik het mezelf opnieuw toe. Ik drink koffie in volstrekte stilte, op wat schuchter gezoem van de diepvriezer na.

Speelgoed ligt verspreid over de vloer. Ik neem de vrijheid om voorlopig niets op te ruimen en ga de deur uit. De zon schijnt, het is al warm. Zonder te weten waarheen, begin ik te stappen. Bij elke stap voel ik me iets lichter worden. Ik doorkruis een veld, dan een bos. Honderden vogels tsjilpen alsof hun leven ervan afhangt. Hoeveel eeuwen klinkt dit bos al zo?

“Speelgoed ligt verspreid over de vloer. Ik neem de vrijheid om voorlopig niets op te ruimen.”

Anderhalf uur later zie ik Leuven liggen in de verte. De stad roept me. Er hangt een gezellige drukte. Veel gepensioneerden en studenten in de examens. Enkele werkmensen in pauze, zoals ik. Het broodje in de zon smaakt. Op weg naar het station grabbel ik een ijsje mee. De trein brengt me veilig thuis.

De wandeling kroop in mijn kuiten. Tijd voor een dutje. Onze diepvriezer zoemt zachtjes in m’n oor. Ik zink weg en proef het ijsje van daarstraks. Pistache.

Om 15.30 uur ga ik de kinderen halen. Een innig weerzien. Thuis op de speelmat vraag ik hen om goed te luisteren. ‘Wisten jullie dat onze diepvriezer lawaai maakt?’ Theo hoort het in Keulen donderen, Lucas fronst bedenkelijk: ‘Wanneer gaan we dollen op de slaapkamer, papa?’

Onze beruchte mollen-dol (Theo zijn eerste bijnaam is ‘molleke’) overstemt moeiteloos elk huishoudelijk apparaat, hoe dapper het ook weerwerk biedt. In de biggenstal klinkt hoog gekrijs. Papa-wolf heeft honger en gaat zijn zwijntjes te lijf. Ik probeer in hun buikjes te happen, maar hun verdediging staat als een stenen huis. De wolf is sneller moe dan zijn weerbare prooien. Nog een paar jaar en mijn rijk is uit, denk ik.

De ochtend erop heb ik tijd om Lucas uit te wuiven. Hij vertrekt op schoolreis. Een imposante witte touringcar wacht de kinderen op. Samen met een zestal andere ouders sta ik aan de poort. Ook te wachten. Om 9.15 uur initieert de schooldirecteur een oefenronde zakdoekje-wuif-maar. Je voelt de spanning stijgen, enkele ouders lachen, sommigen krijgen het moeilijk. Ook ik voel hoe oogvocht zich geniepig ophoopt. Gelukkig is het een warme, droge dag.

“Lucas vertrekt op schoolreis. Aan de schoolpoort voel ik hoe oogvocht zich ophoopt.”

Daar komen ze. Lucas wandelt midden in een lange rij en houdt de hand vast van een meisje met twee staartjes. Ze vertellen elkaar dingen. Misschien over de bus of de boerderij waar ze heengaan. Over het beleg op hun boterhammen? Hun woorden verdwijnen in een opgewonden, meerstemmig geroezemoes.

Ik zwaai, hij zwaait terug. Nog meer met zijn ogen dan zijn handen. Voor hij definitief de hoge bus beklimt, draait hij zich nog tweemaal om. Telkens die blinkende ogen.

De bus rijdt weg, een moeder naast me pinkt een traan weg. ‘Hopelijk is de chauffeur niet dronken’, probeer ik de sfeer erin te houden. Mensen lachen. De bus verdwijnt uit het zicht.

Een nieuwe verlofdag wenkt, maar ik wou dat hij nu al voorbij was.

MEER COLUMNS VAN THOMAS:

Volg ons op FacebookInstagramPinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!

Partner Content

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."