Mama-redactrice Celine werd in augustus 2019 voor het eerst moeder, van de überschattige Otis. Wat dat met haar deed en hoe zij nu als prille mama in het leven staat, deelt ze in deze column. Van herkenbare paniekaanvalletjes tot dolgelukkige mama-momenten vol verwondering: welkom in de wereld van Celine!
Bij mij zal ’t niet waar zijn
“Toen ik nog kinderloos én zonder mondmasker naar de supermarkt kon, kwam ik geregeld een kind met een driftbui tegen. Ik rolde met mijn ogen en trakteerde zijn mama op een afkeurende blik. ‘Bij mij zal ’t niet waar zijn’, hoor ik mezelf nog zeggen tegen mijn vriend. Zo’n dramatisch schouwspel ging ik nooit toestaan. Ook ging ik mijn kind(eren) consequent opvoeden. Little did I know.
Intussen sieren felgekleurde plastic speeltjes — in plaats van alleen maar mooie houten exemplaren — mijn interieur, en is Bumba het enige redmiddel als O’tje ontroostbaar huilt. Hij zit soms ook heerlijk in een bloempot te graven of in mijn schouders te bijten. ‘Nu ga je duidelijke grenzen moeten stellen’, zei een familielied onlangs lichtjes gechoqueerd. Maar ik voel de drang nog niet om te zeggen wat wel en niet kan.
Nee, dat mag niet!
Baby’s eten, slapen en vullen hun luier. Punt. Van opvoeden is dan nog niet echt sprake. Maar eens m’n zoon van her naar der begon te kruipen was het hek van de dam. Onze woonkamer is sindsdien zijn favoriete speelterrein, maar vooral op trappen klauteren vindt hij geweldig. Ik daarentegen ben een pak minder enthousiast. Mijn aarzelende ‘dat mag niet’, heeft maar weinig effect, en met zijn ondeugende ogen naar mij gericht, klimt hij gewoon weer verder.
Hij zit soms heerlijk in een bloempot te graven of in mijn schouders te bijten
Wanneer hij mijn smartphone te pakken heeft, neem ik het ding niet van hem af om te vermijden dat er zich een drama ontketent, en zijn groente- en fruitmaaltjes vliegen geregeld de lucht in, in plaats van in zijn mond.
Het wordt met andere woorden steeds ‘pittiger’ naarmate hij ouder wordt — hij is dertien maanden om precies te zijn. Maar eigenlijk heb ik geen flauw idee hoe we hier nu mee moeten omgaan. Kalm blijven lukt wel, da’s al iets. Maar verder laten we hem (voorlopig) gewoon zijn ding doen.
Mild versus autoritair opvoeden
Kapoenen die iets mispeuterd hadden belandden vroeger sito presto in de hoek, en ‘flinke’ kleintjes kregen een snoepje of speeltje ; straffen en belonen was toen doodnormaal.
Maar de dag van vandaag wordt er gezocht naar een andere aanpak. Denk bijvoorbeeld aan mild ouderschap: een vorm van opvoeden waarbij inspraak, reflectie en mildheid centraal staan.
Persoonlijk ben ik nog heel erg zoekende naar de juiste benadering die bij ons past, maar ik zal steeds proberen om te vertrouwen op mijn gevoel, want mama knows best! Toch?”
Ook lezen:
- Voor het eerst mama: “Ik stond vroeger nauwelijks stil bij de mogelijke gevolgen van sharenting”
- Voor het eerst mama: “De pakjes wekten weinig reactie op, maar het inpakpapier was een hit!”
- Voor het eerst mama: hoe een zomerdag aan zee met een kindje van 11 maanden niet hélemaal volgens plan liep
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!