Voor het eerst mama: “De pakjes wekten weinig reactie op, maar het inpakpapier was een hit!”

Mama-redactrice Celine werd in augustus 2019 voor het eerst moeder, van de überschattige Otis. Wat dat met haar deed en hoe zij nu als prille mama in het leven staat, deelt ze in deze column. Van herkenbare paniekaanvalletjes tot dolgelukkige mama-momenten vol verwondering: welkom in de wereld van Celine!

Flashbacks naar vorig jaar

“Op 20 augustus 2020 Om 22u30 — precies dezelfde dag en hetzelfde tijdstip dat mijn vliezen braken vorig jaar — begon Otis plots te huilen. ‘Tiens, dat doet ie anders nooit’, zei m’n lief. En nee, dat doet ie inderdaad écht nooit, maar de emo-mama in mij gelooft dat hij het op de een of andere manier aanvoelde.

De uren die daarop volgden kreeg ik allerlei flashbacks naar die speciale nacht: de rit naar het ziekenhuis, het grote bad waarin ik de weeën opving, de eerste keer dat ik O’tje vastnam, en de pijn die ik al dan niet bewust verdrongen heb omdat ik stiekem nog een tweede kindje wil.

10252 foto’s op mijn smartphone, 8 tandjes en onnoemelijk veel onvergetelijke momenten later, hebben we een fantastische peuter in huis die weldra zijn eerste stappen zal zetten.

Een knalfeest!

Tweeëndertig jaar worden vond ik eerlijkheidshalve niet zo’n big deal, ik besefte zelfs pas een uur of twee na het ontwaken dat ik een jaartje ouder werd en vierde het met een lekker afhaalgerecht — jarig zijn in coronatijden — en een glaasje schuimwijn. Meer niet.

“Mijn eigen verjaardag vond ik geen big deal, maar voor de allereerste verjaardag van mijn zoon wilde ik alles uit de kast halen.”

Maar om het allereerste levensjaar van mijn zoon te vieren wilde ik alles uit de kast halen. Met de pandemie betekende dat sowieso dat het feest dat ik in gedachten had andere vormen zou aannemen. Mensen die niet tot de bubbel behoorden mochten komen, maar moesten wat afstand bewaren. En we organiseerden niet één maar twee verjaardagsfeestjes, zodat we niet met té veel mensen in één ruimte zouden zitten.

Ik kocht een opblaasbare ‘1’, vlaggetjes en allerlei accessoires om onze eettafel een feestelijke touch te geven, en gaf ook bijna een fortuin uit aan een torenhoge taart met een tekening van Nijntje of Bumba en een overvloed aan botercrème. Maar dat werd uiteindelijk een heerlijk kaasgebak met frambozencoulis, want de kans dat ze zo’n ‘kunstwerk’ op die leeftijd appreciëren is quasi nihil.

Ook het kaarsje erbovenop leek hij amper op te merken. Maar dat was misschien te wijten aan de traantjes die vloeiden omdat hij zo hongerig was. ‘Geen tijd om te blazen mama, ik wil NU eten.’

De pakjes die we hem met gepaste trots overhandigden wekten maar weinig reactie op. Maar het inpakpapier daarentegen was een hit! En dat hij omgeven werd door familie en vrienden die hem doodgraag zien, vond hij geweldig. Kortom: het was een knalfeest, met de daarbijbehorende sugar rush, enkele huilbuien, maar voornamelijk een gigantische smile. Gelukkige verjaardag lieve schat, we houden van jou!”

Ook lezen:

• Voor het eerst mama: hoe een zomerdag aan zee met een kindje van 11 maanden niet hélemaal volgens plan liep
• Voor het eerst mama: “Eens hij de pipetten met fysiologisch water in het vizier krijgt, schreeuwt hij moord en brand”
• Voor het eerst mama:”Stiekem wil ik hem verpakken in noppenfolie, zodat hij zich niet zou bezeren”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!