Mijn kind is héél verlegen, hoe ga ik ermee om?

© Getty Images

Een kind opvoeden is boeiend, maar het gaat niet altijd vanzelf. Iedere ouder heeft dus weleens nood aan raad. Zit je met een prangende opvoedvraag? Dan leggen wij ze voor aan opvoedingsdeskundige en Libelle Mama-experte Ilse De Block.

Deze maand beantwoordt Ilse de vraag van mama Febe:

Mijn dochter van 4 jaar is ontzettend verlegen. Tegen ons is ze een echte spraakwaterval, maar buitenshuis is dat een heel ander verhaal. Ze heeft het bijvoorbeeld moeilijk met een eerste contact. Dus ook om nieuwe vriendjes en vriendinnetjes te maken. Als zij de eerste stap zetten is het oké, maar omgekeerd lukt dat absoluut niet. Ik word er soms een beetje verdrietig van als ik zie hoe sociaal de andere kindjes zijn, terwijl onze dochter aan de kant staat toe te kijken. Heb jij soms tips voor ons?

Wat vindt jouw dochter er zelf van?

Je kind aan de kant zien staan, kan een moederhart breken. Zoveel is zeker. Maar besef dat verlegen zijn niet per se een probleem hoeft te zijn. Want het is niet bewezen dat de assertievere kinderen meer zelfvertrouwen hebben dan andere kinderen.

Probeer ook uit te dokteren wat je dochter zelf van de hele situatie vindt. Het kan zijn dat ze het als vervelend ervaart, maar het kan ook dat ze het prima vindt om de kat uit de boom te kijken en de anderen de eerste stap te laten zetten.

Dwing je kind niet

Het is zeker geen goed idee om je kind te dwingen om spontaan en sociaal te zijn. “Je hoeft niet zo verlegen te zijn” zeg je dus beter niet. Je kunt wel benoemen wat je ziet: “Ik zie dat je het spannend vindt wanneer andere kindjes naar jou komen. Vertel eens, waar ben je bang voor?”

Misschien heeft ze zelf nog geen antwoord, maar weten dat jij beseft dat het voor haar spannend is, en dat ze alle tijd krijgt die ze nodig heeft, is een cruciale stap om haar zelfvertrouwen te doen groeien.

Laat je kind meedenken

Laat haar zelf meedenken over wat zou kunnen helpen, zoals:

  • haar vertrouwde knuffel meenemen.
  • bij haar blijven wanneer een ander kind naar haar toestapt.
  • de emoties en sfeer beschrijven: “Cato lijkt het wel fijn te vinden als je mee zou spelen. Kijk, ze lacht je toe.” Zeg eventueel zulke dingen, zonder haar haar meteen in de richting van ‘samenspelen’ te duwen.

Accepteer

Accepteren dat jouw kind tijd nodig heeft, is essentieel. En haar niet pushen om steeds weer ‘sociaal’ te zijn, zal jullie beiden helpen om met meer vertrouwen bepaalde situaties in de toekomst aan te pakken.

Stel je vraag

Heb jij een opvoedkwestie waarvoor je advies kunt gebruiken? Dan is dit jouw kans:

Met dank aan:

Ilse De Block van De Opvoedingslijn, een initiatief van vzw De Keerkring – centrum voor opvoedingsondersteuning in Vlaanderen.

Meer tips van de expert:

Volg ons op FacebookInstagramPinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!

Partner Content

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."