DEZE MAAND BEANTWOORDT ILSE DE VRAAG VAN MAMA SASKIA :
“Het gedrag van mijn peuter (21 maanden) is plots zwaar aan het veranderen. Op alles zegt hij “nee”, en hij wordt ook heel kwaad als ik hem iets weiger. Dan gaat hij op de grond liggen en héél hard brullen en huilen.
Ook eten gaat plots een pak moeilijker. Bovendien merk ik dat hij steeds aanhankelijker wordt van z’n fospeen. En wanneer ik hem naar de opvang breng, wil hij niet dat ik wegga en vloeien er traantjes, terwijl dat vroeger helemaal geen probleem was. Ik denk dat dit de start is van de fameuze peuterpuberteit. Hoe ga ik hier het best mee om?”
EXPERT ILSE: “Zie het gedrag van je kind als gewoon en noodzakelijk om te groeien naar een zelfstandig leven”
llse De Block: “Peuters ontdekken hun eigen ‘ikje’, en dat kan — net zoals bij pubers — al eens gepaard gaan met driftbuien, protest en de nodige koppigheid. Wat voordien vanzelf ging, kan plots niet meer. De ‘ik ben twee en zeg lekker nee-fase’ is herkenbaar voor heel wat ouders, maar is bij het ene kind net iets meer aanwezig dan bij het andere. Het temperament speelt immers ook mee.
Toch is er naast het schijnbaar ‘stoere’ gedrag, een grote nood aan veiligheid. Voor jouw peuter is die veilige haven thuis bij mama en/of papa, waar hij kan oefenen in het zelfstandig worden.
Haal dus even adem en zie het gedrag van je kind als gewoon en noodzakelijk om te groeien naar een zelfstandig leven.”
Blijf wel duidelijke grenzen aangeven
llse De Block: “Die zorgen voor veiligheid. Maar choose your battles, om te voorkomen dat je enkel en alleen in de strijd gaat. Daar wordt niemand beter van. Jullie geraken er allebei alleen maar gefrustreerd door en bovendien heeft je kind ook ruimte nodig om te kunnen groeien. Wil hij weer op grond gaan liggen? Toon begrip voor de boosheid, en geef je kind de kans om te leren omgaan met die frustratie en boosheid. Een knuffel biedt troost wanneer de rust is teruggekeerd. En het feit dat hij nu vaak naar de fopseen grijpt voor troost hoeft niet meteen een probleem te zijn, dat waait wel over.
Nog een kleine tip: probeer je peuter op een fijne manier uit te dagen. “Eet nu flink je bord leeg!”, klinkt minder uitdagend dan “Goh, zou jij dat grote bord wel helemaal alleen op kunnen eten?” Je zult dan merken dat hij minder snel in de aanval of verdediging zal gaan.”
ZIT JIJ OOK MET EEN OPVOEDVRAAG?
Dan is dit jouw kans. Bezorg ons je vraag hieronder en dan leggen wij ze aan onze expert voor.
Met dank aan:
Ilse De Block van De Opvoedingslijn, een initiatief van vzw De Keerkring – centrum voor opvoedingsondersteuning in Vlaanderen.
Nog meer tips van Ilse:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!
