Leugentjes die iedere ouder vertelt
We leren onze kinderen allemaal dat ze niet mogen liegen. Maar als we heel eerlijk zijn, gebruiken we zelf meer leugentjes dan we denken. Niet altijd bewust, vaak uit “noodzaak”.
Een leugentje om zelf niet gek te worden
"Mama, waar is die rondlopende robot die liedjes kan zingen?" "Papa, mijn pratende pop is verdwenen." Speelgoed dat lawaai maakt, is vaak een enorme bron van frustratie bij ouders. Alsof je kinderen zelf niet niet genoeg praten, komt er nog eens het speelgoed op batterijen bij. Geef maar toe dat jij al eens zo'n stuk speelgoed hebt laten verdwijnen terwijl je kleintje 's nachts lag te slapen. Om de dag nadien de vermoorde onschuld te spelen wanneer je kindje naar het speelgoed aan het zoeken is.
Een leugentje om die kindermagie te behouden
Natuurlijk krijg je het niet over je hart om je kroost de waarheid over Sinterklaas of de paashaas te vertellen. Of wat dacht je van "de kat was dringend toe aan een beetje vakantie dus we hebben haar naar een boerderij gebracht"? Deze leugentjes vertellen we om onze kinderen iets langer kind te laten zijn.
Een leugentje om goed gedrag in de hand te werken
Soms, heel soms, kan je kindje je echt het bloed vanonder de nagels halen. En dan durf jij wel al eens een leugentje boven te halen om zijn of haar gedrag in goede banen te leiden. Wie herkent hetvolgende zinnetje? "Ik bel nu naar de tandarts. Hij zegt dat je je tanden moet poetsen. Anders gaat hij al je tanden trekken."
Een leugentje ten voordele van hun zelfvertrouwen
Iedereen weet dat winnen veel leuker is dan verliezen. Toch proberen wij ons kinderen ervan te overtuigen dat deelnemen belangrijk is dan winnen. En loven we ons kroost bij alles wat ze doen. Ook al blijken ze niet meteen talent te hebben in pakweg voetballen, tekenen of gitaarspelen.
Een leugentje omdat we het antwoord zelf niet kennen
Kinderen kunnen soms de meest bizarre én moeilijke vragen stellen. Geen wonder dus dat we af en toe een leugentje moeten vertellen omdat we zelf het antwoord niet weten.