5 x praktische opvoedtips
Kinderen opvoeden is iets persoonlijks, iedereen doet het anders. Maar soms gebeurt het toch wel eens dat je even niet meer weet hoe je de zaken moet aanpakken. Misschien bieden deze opvoedtips wel hulp?
Een leugentje om bestwil kan soms
Als je elke keer dezelfde discussie aangaat met dochter- of zoonlief, kan je nog wel eens een leugentje om bestwil vertellen, zodat er wel naar je geluisterd wordt.
Zaai geen angst
Als je kleintje niet naar de onthaalmoeder wil bijvoorbeeld, kan je naar een kindercrèche wijzen en vertellen dat de mensen die er werken boze mensen werken. Je geeft je kind dan een keuze: of naar de onthaalmoeder of naar de enge kindercrèche.
Het enige wat je dan doet is angst zaaien en hoe effectief het ook is, het is beter om jezelf te verplaatsen in de ander.Zeg bijvoorbeeld: ik weet dat je niet altijd naar de onthaalmoeder wilt, soms wil ik ook niet naar mijn werk.
Dreig niet zonder actie
Heb je weleens “geef dat nú terug aan je broer of ik pak het af” gezegd? En heb je het speeltje toen ook daadwerkelijk afgepakt als er niet werd geluisterd? Dreigen zonder actie heeft gevolgen. Het herhalen van het dreigement zonder actie te ondernemen heeft geen effect, je kind denkt namelijk: “ik kan dit nog een paar keer doen voordat mama me laat stoppen”.
In plaats van een dreigement kan je het beste een waarschuwing geven. Gebeurt het nog een keer, dan laat je je kind de consequenties zien en geef je bijvoorbeeld een time-out. Ben je ergens op bezoek en wordt er nog niet geluisterd? Ga dan met je kind naar huis. Bij een volgende situatie kan je zeggen: “weet je nog dat we vorige keer weg moesten gaan, omdat je het speelgoed afpakte? Ik hoop dat we vandaag niet eerder weg hoeven te gaan.”
Traktatie als je kind (niet) lief is
Die lieve papa (of lieve jij) wil je kinderen trakteren op iets leuks of lekkers. Voordat je de deur uit bent, spreken jij en je partner met je kids of dat ze zich moeten gedragen, anders gaat het hele feest niet door en krijgen ze niks. Eenmaal in de winkel aangekomen, luisteren je kinderen niet naar je en beginnen ze knap lastig te worden. Jij geeft hen tóch het beloofde lekkers en gaat weer naar huis.
Niet doen! Ook al doe je het niet bewust, je ondermijnt het gezag van je partner (en jezelf). Ouders moeten aan een kant staan om het beste gedrag van je kind te kunnen zien. Plus je voelt je daardoor niet elke keer the bad guy. Je partner en jij hoeven niet dezelfde strafmethodes te hebben, zolang er maar gevolgen zijn voor hetzelfde slechte gedrag.
Koop je kind niet om
Het kan zijn dat je kinderen geen grote eters zijn of geen groenten willen eten. Een lekker dessert als beloninglijkt dan de oplossing. Je kindje eet een bordje leeg en vraagt daarna lief om haar beloning. Maar de volgende keer dat er eten op tafel staat, wordt er weer gevraagd naar een beloning. Elke keer dat er iets gegeten mag worden, wordt daarna een beloning verwacht. Het wordt steeds erger en uiteindelijk zal ze na één hap al vragen om een beloning.
Een beloning als omkoopmiddel achter de hand is nooit weg, om de trip door de supermarkt te overleven bijvoorbeeld. Maar goed gedrag versterken werkt beter. Als je kindje lief is geweest bij opa en oma, zeg dan: “ik ben zo trots op je dat je de hele dag lief ben geweest bij opa en oma” in plaats van “omdat je zo lief was, krijg je nu een cadeautje”. Andersom werkt het ook, als je kind slecht gedrag heeft getoond, kan je zeggen: “ik ben erg verdrietig dat je mijn cadeau kapot hebt gemaakt”. Daardoor voelt het kind op een goede manier dat het vertoonde gedrag slecht was.