Wat je kunt leren van een peuter

Als een blok in slaap vallen met de televisie (op eigen verzoek) loeihard. Uren je prachtige spiegelbeeld bewonderen. Een driftbui krijgen omdat je babybroer in de draagzak mag en jij niet, maar één minuut later mama alweer overlaten met natte zoenen. Peuters hebben een paar merkwaardige eigenschappen waar je meer dan één grijze haar van krijgt.

Toch kun je wat van je pittige peuter leren! Hun best practices in je dagelijkse leven toepassen is wel op eigen risico.

Slaap is overschat!

Waarom zou je braaf in je eigen bed blijven als er alweer een prachtige dag vol mogelijkheden lonkt om 5u30? Want op dat ontiegelijke vroege uur is de kans dat je bij mama en papa in bed op de tablet mag maal vier. Zelfs al houden je moedige ouders dapper voet bij stuk als het om schermtijd gaat, dan nog is het hoog tijd om aan de orde van de dag te beginnen: ontbijtgranen aan de kat voeren, Lego-blokjes in je neus duwen, washandjes in het toilet gooien … Laat de pret beginnen!

Slaap is onderschat

Zou een peuter nog snel wat hemden strijken, dringende mailtjes beantwoorden of rond de eetstoel stofzuigen als hij of zij moe is? Nee hoor! Er wordt dan onmiddellijk geslapen, met het gezicht nagenoeg in de spaghetti. Anderzijds heeft niemand een langere to-dolijst dan een tweejarige net voor bedtijd. Ook al zien de oogleden vuurrood en zijn ze duidelijk aan het einde van hun Latijn, het is helemaal oké om in bed gelegd te worden met de laatste woorden ‘Nog niet moe, mama!’ En tien seconden later te liggen ronken.

Wil. Ik. Niet.

Zo rond de leeftijd van twee jaar heeft je peuter ontdekt dat hij een individu is en dus best een andere visie op de dingen des levens mag hebben dan mama. En als iemand zijn grenzen kan bewaken, is het je peuter wel. Je vervloekt de dag dat je hem het woordje ‘nee’ aanleerde, net als het feit dat hij zo duidelijk spreekt onderhand. Want die muts opzetten bij -3°? Nee. Het kleedje aantrekken dat mama koos? Nee. Drinken uit de blauwe beker in plaats van de oranje? Nee, nee, nee!

Zeg nu zelf: zou je niet graag net zo goed zijn in het aangeven van je grenzen als je tweejarige?

Ikke ikke ikke en de rest…

‘Oh nee, neem jij de laatste koek maar. Ik weet niet of ik dat kan. Ga jij graag eerst?’… zei geen enkele peuter óóit. Ja alles is voor mij, natuurlijk kan ik dat en ik ga uiteraard als eerste, is eerder de teneur. Zeg nu zelf, je zou het jezelf toch een pak makkelijker maken om vol vertrouwen immer en altijd voor jezelf te kiezen?

Ik heb hulp nodig

Elke zichzelf respecterende peuter wil natuurlijk alles ‘Zelluf!’ doen. Schoenen aantrekken (uiteraard de verkeerde schoen aan de verkeerde voet), zijn jas dichtritsen (reken op een kwartiertje) of het papiertje van het potje yoghurt trekken (of anders wordt er geen yoghurt gegeten). Maar is je peuter het zelf proberen zat? Dan wordt er met de nodige decibels om hulp geschreeuwd. En wel nu meteen!

Daar kun jij op je werk, terwijl je verdrinkt in honderden to-do’s, toch wat van leren?

Zelfliefde troef!

We zeiden het al: wat een knappe peuter staat er toch in de spiegel compleet met drie kinnetjes, rekkertjes rond de polsen en stevige peuterbillen! Heb je het even moeilijk met je mama-buikje, de eeuwige wallen en je haar dat vaker niet dan wel ligt hoe jij het wilt? Word dan even zoals je peuter en bewonder jezelf als de knapste moeder die je ooit gezien hebt. Twijfel je of dat laatste waar is? Vraag het aan je peuter. Die zal het meteen beamen. ‘Mama is mooi.’ Smelt!

Bron: Ouders van nu.

Peutermama? Lees dan ook:

• Lekker: een gerecht waar ook je peuter van smult
• 7x Hippe slaaptrainers voor kleuters
• Waarom te veel speelgoed niet goed is voor je kind

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!