grootouders raambezoek

Bevallen tijdens corona: deze grootouders gaan op (k)raambezoek

De coronacrisis zorgt ervoor dat de zwangerschap, bevalling en kraamtijd voor heel wat koppels heel anders wordt dan ze verwacht of gehoopt hadden. Kersverse ouders moeten het even stellen zonder kraambezoek of babyborrel. En ook de grootouders beleven dit langverwachte moment helemaal anders dan gedacht. Myriam en Greta, twee fiere grootmoeders vertellen over (k)raambezoek.

Myriam ging op (k)raambezoek bij haar allereerste kleinkind

Op 24 maart 2020 werd Myriam onverwachts, want een maandje te vroeg, fiere lange-afstandsmoeke van Lukas.

Myriam: “Mijn schoondochter liet me in een appje weten dat zij en haar partner onderweg waren naar de materniteit. Toen heb ik toch wat bang zitten aftellen tot ik een tweede verlossend bericht zou krijgen. ’s Middags kreeg ik dan het ongelooflijk goede nieuws: ‘moeke, hier is hij dan, ons fantastisch ventje dat vandaag kwam piepen: Lukas Etienne!’

De ontlading gaf mij een dubbel gevoel: hij kreeg twee namen Lukas en Etienne. Etienne is de naam van mijn man die 7 jaar geleden is overleden. Wat zou zijn neus gekruld hebben van fierheid bij het zien van dit mooie wonder.”

“Ik heb het gevoel dat we door deze situatie nog meer naar elkaar toe groeien.”

“Maar”, vertelt een positieve Myriam, “het leven in deze tijd heeft ook zijn voordelen: de ouders kunnen rustig en in alle tijd wennen aan de nieuwe situatie en vooral genieten van hun zoontje. En ook ik heb, denk ik, meer contact met mijn schoondochter. We facetimen dagelijks, ik krijg videootjes van zijn eerste kreuntje, allerlei foto’s van zijn eerste badje, zijn eerste voeding, zijn eerste thuiskomst, … Ik heb zelfs het gevoel dat we door deze situatie nog meer naar elkaar toe groeien.”

Vorige vrijdag mochten ze naar huis en zaterdag ging ik op (k)raambezoek… ooh smelt smelt! Het is in elk geval een verhaal dat we nooit zullen vergeten.”

Greta verwacht haar tweede kleinkindje in mei

Greta: “Mijn dochter is zwanger van een tweede kindje. Het broertje Felix is al 4 jaar onze oogappel. We vangen hem op na school, tijdens vakanties, en wanneer hij ziek is. En we helpen mijn dochter en haar man zoveel mogelijk bij de huishoudelijke taken. Maar nu gaat dit allemaal niet meer. En dat vind ik wel moeilijk. Mijn dochter werkt voltijds van thuis, ze zorgt voor Felix, ze doet de was en plas, poetst, kookt, … En ik zou zo graag helpen!”

“straks, met een pasgeboren kindje, zal ze nog meer behoefte hebben aan hulp. Zal ze kunnen rekenen op thuishulp?”

“En straks, met een pasgeboren kindje, zal ze nog meer behoefte hebben aan hulp. Zal ze kunnen rekenen op thuishulp? En misschien moet ze wel alleen bevallen? Laatst mocht haar vriend niet mee naar de gynaecoloog. Ik mag er niet aan denken… Hopelijk verloopt alles goed.”

“Zorgen voor ons kleinkind was vaak het hoogtepunt van onze dag. En dat moeten we nu missen.”

“Mijn man (67) kreeg vorig jaar lymfeklierkanker en de angst op besmetting met het coronavirus is dus behoorlijk aanwezig. De kleine Felix maakte die zware chemo-periode zoveel draaglijker voor ons allemaal. Zorgen voor ons kleinkind was vaak het hoogtepunt van onze dag. En dat moeten we nu missen. Zullen we de kans krijgen om dat nieuw leven snel eens te mogen vastpakken of zullen de risico’s nog (lang) te groot zijn? We kijken zo erg uit naar ons tweede kleinkind en hopen dat alles prima verloopt en dat we elkaar heel snel weer mogen knuffelen.”

Nog meer coronaverhalen lezen?

Volg ons op FacebookInstagramPinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!

Partner Content

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."