Zo verloopt de medische opvolging van je zwangerschap
Zwanger zijn is natuurlijk geen ziekte, maar toch zul je tijdens die 40 weken regelmatig een bezoekje brengen aan de arts en gynaecoloog. De controles zijn er vooral om te waken over jouw gezondheid en die van je kindje. Op die manier kan je baby in de best mogelijke omstandigheden groeien en ter wereld komen.
Standaardcontroles tijdens je zwangerschap
De urinetest: de controle van suikers en eiwitten
Tijdens je zwangerschap moet je voor elke consultatie bij je dokter ’s ochtends een flesje met urine vullen. De dokter zal deze dan op suikers en eiwitten onderzoeken. Via deze weg kan hij tijdig diabetes en een beginnende zwangerschapsvergiftiging opsporen.
Het meten van je bloeddruk
Daarnaast kan ook een plotselinge stijging van je bloeddruk op een vergiftiging wijzen. Een te hoge bloeddruk is immers niet goed. De placenta zal dan minder voedingsstoffen en zuurstof aan je baby doorgeven. Die kan daardoor in zijn ontwikkeling worden belemmerd.
Vaginaal onderzoek naar de grootte van de baarmoeder
Door te voelen of de baarmoeder zich goed ontwikkelt, krijgt men een idee van de groei van je toekomstige zoon of dochter. Hierdoor kan zo ook de ligging van de baby bepaald worden, en de mate van het indalen van het kindje in het kleine bekken.
Jouw gewicht
Vooral tijdens de laatste maanden is het belangrijk om ook je gewicht in het oog te houden. De eerste 12 weken kom je immers niet of nauwelijks aan. Daarna is het normaal dat je 1 tot 2 kg per maand bijkomt. Let er wel op dat je niet te snel té veel aankomt. Tegen het einde van je zwangerschap zou de weegschaal niet meer dan 12 kg extra mogen aangeven. Zijn het er toch meer, dan heb je het na de bevalling wellicht moeilijker om die overtollige kilootjes er weer af te krijgen.
Echoscopie: ultrasone geluidsgolven
Eén van de beste methodes om je zwangerschap op de voet te volgen, is de echoscopie. Er worden dan ultrasone geluidsgolven, die boven de menselijke gehoorgrens liggen, doorheen je buik gestuurd. Je buik wordt eerst met een goed geleidende gel ingesmeerd. Met een transducer (soort zaklantaarn) gaat de arts dan langzaam over je buik.
De echoscopie kan ook via een sonde in de vagina. De golven worden in beide gevallen op bepaalde plaatsen door het weefsel teruggekaatst. Die weerkaatsingen of echo’s worden dan in beelden omgezet. Zodra die beelden op papier afgedrukt worden, spreken we over een ‘echografie’.
Ook interessant:
- Migraine tijdens je zwangerschap? Wat nu?
- Bloedarmoede tijdens de zwangerschap: dit doe je eraan
- De NIPT: wat, hoe en waarom?
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!