verliefd op onze baby
©GettyImages

Mijn kind, mooi kind: waarom zijn we verliefd op onze baby?

Zo goed als iedereen is het erover eens: je eigen kind is het mooiste op de hele wereld. Maar als alle kersverse moeders dit vinden, dan klopt er iets niet. Hoe komt het toch dat we van in het begin dolverliefd zijn op onze baby?

Door liefde verblind

Er moet een duidelijke uitleg voor zijn waarom wij mama’s die kleine, hulpeloze wezentjes één seconde in de ogen kijken en dolverliefd denken ‘dit is het mooiste kind dat ik ooit heb gezien’. Ze zijn natuurlijk best schattig, met hun grote kijkers, bolle wangetjes en mollige armpjes en beentjes. Maar toch zien de meeste pasgeboren kindjes er niet uit zoals in de reclamespots. Ze hebben misschien een punthoofd, schilfertjes of een vreemde vlek hier of daar, maar geen mama die dat ziet. Door liefde verblind, noemen ze dat dan.

Hormonen in de hoofdrol

De grote verantwoordelijke voor al die verliefdheidsgevoelens? Het hormoon oxytocine. Ja, daar zijn ze weer, de hormonen. Tijdens je zwangerschap speelden ze al een belangrijke rol, maar ook nadien zijn ze alomtegenwoordig. Het gelukshormoon staat ook bekend als knuffelhormoon omdat het vrijkomt bij aanraking. Oxytocine zorgt ervoor dat je moedergevoelens helemaal op gang komen, wat zorgt voor een goede hechting met je kindje.

Het is trouwens niet enkel oxytocine dat verantwoordelijk is voor dit gevoel. Er komt ook dopamine vrij, een hormoon dat we kennen als we verliefd zijn. Dat de natuur goed in elkaar zit, is duidelijk. Het is dankzij deze hormonen dat we ons kindje meteen in de armen sluiten en er alles voor zullen doen, waardoor ze opgroeien en ook op hun beurt kinderen krijgen.

Weetje: ook je partner maakt – weliswaar in mindere mate – oxytocine aan.

Kleinere hersenen spelen ook een rol

Het feit dat we meteen dol zijn op onze kinderen, heeft niet enkel met de hormonen te maken. Ook onze hersenen spelen een belangrijke rol.

Onderzoekster Elseline Hoekzema van de universiteit van Leiden ontdekte dat bepaalde delen van onze hersenen tijdens de zwangerschap kleiner worden. Dit zijn voornamelijk de gebieden die te maken hebben met sociale processen, zoals je inleven in anderen en intenties en emoties van anderen inschatten.

Worden je effectief dan effectief kleiner? Zo’n vaart loopt het gelukkig niet, maar bepaalde verbindingen verdwijnen om de hersenen net efficiënter te laten werken, wat belangrijk is in je rol als moeder. Je zou zo beter de signalen van je baby kunnen herkennen en weten wat ze betekenen.

Ook in het beloningssysteem van de hersenen verandert heel wat. Als gevolg van het krimpen van dit gebied in de hersenen, gaat het sterker reageren op je baby en ervaar je een gevoel van beloning als je baby in de buurt is en je hem verzorgt. Die zwangerschapshersenen blijven overigens zo’n tweetal jaar bestaan, nadien worden ze weer normaal.

Geen instant verliefdheid?

Toch zijn er ook mama’s die niet meteen verliefd zijn op hun baby, en ook dat is volkomen normaal. Verschillende factoren zorgen ervoor dat ide hormonencocktail niet meteen in werking treedt. Een moeilijke bevalling, veel stress, dingen die in het begin niet lopen zoals je had gedacht … maken dat je niet onmiddellijk dolgelukkig bent. Gelukkig trekken die negatieve gevoelens meestal weg en maakt dit van jou absoluut geen slechte moeder.

Bronnen: oudersvannu.nl, 24baby.nl

VAST OOK INTERESSANT VOOR JOU:

Volg ons op FacebookInstagramPinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!

Partner Content

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."