Redactrice Charlotte: “Over die keer dat ik ook momfluencer wilde zijn”

Redactrice Charlotte is mama van een zoon van 6 en een dochter van 1. Regelmatig pent ze haar persoonlijke verhalen over moederschap en opvoeden met een kleine knipoog neer.

Momfluencer, makkie?

“De laatste week van augustus had ik een weekje verlof. Op de planning: Cadzand. Cadzand is een Nederlandse badplaats op zo’n halfuurtje rijden van waar ik woon. Ik kom er al jaren en ken er de mooiste fotogenieke plekjes. Bovendien is de badplaats de laatste zomers hip en trendy geworden en schieten er pop-ups en eetadresjes met avocado toast op het menu als paddenstoelen uit de grond. Dus besloot mijn masterbrein om eens de momfluencer-toer op te gaan en alle tips en mooie momenten vast te leggen voor mijn – ocharme – 300 volgers op Instagram.

Want net zoals zoveel andere moeders ben ook ik fan van momfluencers. Momfluencers zijn mama’s die het leven van het mama-zijn en hun kinderen in prachtige plaatjes gieten, al dan niet met een mooi meegenomen kortingscode voor kinderspulletjes die ze op dat moment mogen promoten.

Ik kan er mij gek op kijken. Hoe zij het klaarspelen om een zonsondergang te laten matchen met de kleuren van de coolste outfits van hun kinderen. Of hoe hun ontbijt eruitziet als iets wat rechtstreeks van Sergio Hermans menukaart komt. Uiteraard ook gematcht met de kleuren van de pyjama. (Check @__themillers op Instagram en gaap je te pletter.)

Maar hoe moeilijk kan het eigenlijk zijn? Ik heb ook een uitgebreide kindergarderobe, excellente smaakpapillen en een goede camera. Om nog maar te zwijgen over mijn kinderen. Die zijn ook dik oké.

Dus, mooie vakantieplek? Check! Fotogenieke kinderen? Check! Koffer volgeladen met alle mogelijke kleurencombinaties? Check, check, check! Dit kon niet mislukken. Ware het niet dat momfluencer zijn ongelooflijk lastig is. Té lastig voor iemand van mijn kaliber. Heb ik dat even onderschat, zeg!

Strand-stress

Het begon al met onze strandjutterstocht. Een gids zou met ons op zoek gaan naar de schatten die het Noordzeestrand herbergt. Er worden regelmatig haaientanden, fossielen en de mooiste draaischelpen gevonden. Perfect voor mijn volgers om mee van te genieten. Zie je de Instagramstory al voor je? Mijn zoon die richting camera huppelt met zijn haren in de wind terwijl hij superenthousiast een schelp komt brengen die rechtstreeks uit De Kleine Zeemeermin lijkt te komen? Precies!

Helaas was het die dag zandstorm, en sloeg het zand ons rond de oren als minuscule naaldjes. Niet echt het weertje om de hele tijd mijn smartphone in aanslag te houden. Maar voor mijn zoon en zijn nichtje kon dat de pret niet bederven. Terwijl zij de wind trotseerden, begon ik al een beetje stress te krijgen over mijn perfecte strandjuttersfoto. Het beeld dat ik in mijn hoofd had, bevatte namelijk een helblauwe hemel, mijn zoon met een azuurblauwe zwemshort en een reuzenhaaientand die ik dan later als ketting rond zijn nek zou hangen. Dat werd dus al inboeten.

Eens aan het strandjutten geslagen, kwam mijn zoon bovendien enkel af met afgebroken mosselschelpen. De lelijkste exemplaren eerst. Of beter gezegd: de minst fotogenieke. Het werd tot slot zo winderig dat we onze trui rond ons hoofd moesten binden. Niet echt hét toonbeeld van hippe kids.

Croque uit ’t vuistje

En zo veranderde onze coole en fotogenieke vakantieactiviteit voor mij al snel in een stresstoestand die verdacht veel op werken begon te lijken. Hoe kan ik nu mooie foto’s nemen met al die lelijke schelpen, een grijs wolkendek en een paar kinderen volledig in stof gewikkeld? Wat met mijn deadline? Wat gaan mijn volgers hiervan vinden?

Ik hoorde mijzelf zeggen dat we niet van het strand gingen tot we een verdomde haaientand zouden vinden en dat ze niet meer moesten afkomen met een afgebroken standaardschelp. Hup, hup, voor de foto! Komaan jongens, trotseer die zandstorm.

Volledig moegeslagen van de wind, stapten we uiteindelijk het wegdek terug op met een ieniemiene kapotte haaientand die eigenlijk nog lelijker was dan de mosselschelpen die mijn zoon fier in zijn emmertje droeg. Het eetadresje waar ze gezonde, kleurrijke salades serveerden, was ons op dat moment ook al te ver wandelen, waarna we besloten om in een doodgewoon café een croque uit het vuistje met ketchup te eten, vergezeld van een Fanta in plaats van een verse smoothie. “Mmm, zo lekker mama”, smikkelde mijn zoon, terwijl hij zijn mosselschelpen op een rijtje ordende. Ik kon er geen Instagramwaardige foto van nemen door de flikkerende tl-lamp boven ons hoofd. Maar weet je wat? Ik was er stiekem blij om. Want wie moet hier eigenlijk ook nog van genieten buiten wijzelf?

Laat mij dus maar degene zijn die wórdt geïnfluenced in plaats van te influencen. Chapeau aan de momfluencers die het wél klaarspelen om te allen tijde prachtige beelden te shooten voor ‘the gram‘! Maar Instagram voor mij tijdens een weekje verlof? Dat betekent voorlopig nog steeds enkel scrollen door andermans mooie plaatjes en dan nog het liefst languit vanop een ligstoel!”

Lees ook:

• Redactrice Charlotte: “Je hoort je helemaal niet op een ‘voorgeschreven manier’ te voelen wanneer je zwanger bent”
• Coronatijden: “Over die keer dat zangeres Adele mij deed verslikken in mijn croissant“
• Babyspullen waar je wél en niet op mag besparen volgens Mama-redactrice Charlotte