Voor het eerst mama: “Dat de vroedvrouwen mijn billen en borsten in al hun glorie konden aanschouwen, boeide me niet”

Mama-redactrice Celine werd in augustus 2019 voor het eerst moeder, van de überschattige Otis. Wat dat met haar deed en hoe zij nu als prille mama in het leven staat, deelt ze in deze column. Van herkenbare paniekaanvalletjes tot dolgelukkige mama-momenten vol verwondering: welkom in de wereld van Celine!

Otis wordt binnen enkele weken al twee! Niet te geloven hè? Ik word er spontaan nostalgisch van. Zelfs mijn bevalling flitst sinds kort weer geregeld door m’n hoofd. Tijd dus om ons bevallingsverhaal met jullie te delen. Alvast mijn excuses als het soms wat TMI is.

Hoe een saaie voetbalmatch plots heel spannend werd

Op 22 augustus zou hij ter wereld komen. Maar de combinatie van het veel té warme weer met die kolossale buik was ik meer dan moe. En toegegeven: ik was ook erg benieuwd naar dat ukje dat al bijna veertig weken warmpjes in mijn lijf zat. Dus ging ik twee dagen voor de uitgerekende datum wandelen, omdat ik gelezen had dat dit de baby kon doen zakken.

De trage ganzenpas werd voor de gelegenheid vervangen door een energieke tred, om te verzekeren dat het ’trucje’ zou werken. Tevergeefs, want de kleine man verroerde geen vin, en op het puffen na, waren er nog geen signalen van een naderende bevalling.

’s Anderdaags probeerde ik het wat van me af te zetten. “Laat de natuur zijn gangetje gaan”, werd mij wijselijk aangeraden, terwijl ik mezelf op een gigantische coupe dame blanche trakteerde. En om de zelfverwennerij compleet te maken, een beetje Netflix en chill bij het vallen van de avond. Op de computer weliswaar, want er was een voetbalmatch op televisie.

Plots voelde ik iets knappen. Simultaan met het fluitsignaal van de scheidsrechter. De wedstrijd was afgelopen, en ons nieuw leven begon.

Is het echt te laat voor epidurale verdoving?

Met een handdoek tussen de benen probeerde ik mijn broekpak droog te houden. Leuk geprobeerd, maar die drijfnatte kleding trok ik eens we in het ziekenhuis waren meteen uit, en ik begaf me open en bloot richting het bevallingsbad. Eens je die helse pijn ervaart, verdwijnt al je gêne als sneeuw voor de zon. Dat de de vroedvrouwen mijn billen en borsten in al hun glorie konden aanschouwen, boeide me niet.

“Nog één keer persen, maar als het dan niet lukt, wordt het een keizersnede”

Zo’n drie uur na mijn aankomst had ik al tien centimeter opening. “Iets om jaloers op te zijn”, hoor ik de verpleegster nog zeggen. Maar het feit dat de weeën elkaar zo snel opvolgden op zeer korte tijd, maakte het bijzonder intens.

Persen lijkt makkelijker op televisie

“Kom maar uit het bad, je mag beginnen persen”. Om de een of andere reden mocht ik niet in het bad blijven, maar moest ik in bed bevallen. En door die beslissing, keerde de stemming volledig. In het water kwam ik namelijk compleet tot rust, en de overstap naar het droge verbrak de hele magie.

Bizar genoeg ervoer ik de persdrang amper, en voelde ik niet correct aan hoe ik die lieve baby uit mijn lichaam moest duwen. Bij een eerste kindje duurt het persen gemiddeld een uur, maximaal twee. Maar in mijn geval mag je er nog zestig lange minuten aan toevoegen. 

Het begon té lang te duren en ik was uitgeput. Tussen de weeën door viel ik in slaap, en werd ik telkens abrupt gewekt door een nieuwe wee. De vroedvrouwen probeerde het kleintje — dat blijkbaar vastzat — met hun handen op mijn buik, uit m’n lijf te halen.

Dit hielp niet, en dus werden er grove middelen bovengehaald: de knip én de vacuümpomp. “Nog één keer persen, maar als hij dan niet komt wordt het een keizersnede”, zei de verloskundige een beetje bedreigend. Met mijn laatste krachten én het nodige gereedschap werden we uit ons lijden verlost en nam ik het allermooiste geschenk op aarde in mijn armen.

Dat mijn lichaam nog door de adrenaline trilde, en dat ze me down there moesten dichtnaaien, maakte me niets uit, want ik keek naar hem, en hij keek naar mij.

OOK LEZEN:

• Voor het eerst mama: “Hij proeft van de tandpasta alsof hij dure wijn aan het degusteren is”
• Voor het eerst mama: “Is dit dan de fameuze driftbui waar iedereen het over heeft?”
• Voor het eerst mama: “Gaat je kind binnenkort naar de school van jouw keuze?”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (rechts bovenaan op de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!