Voor het eerst mama: “Is dit dan de fameuze driftbui waar iedereen het over heeft?”

Mama-redactrice Celine werd in augustus 2019 voor het eerst moeder, van de überschattige Otis. Wat dat met haar deed en hoe zij nu als prille mama in het leven staat, deelt ze in deze column. Van herkenbare paniekaanvalletjes tot dolgelukkige mama-momenten vol verwondering: welkom in de wereld van Celine!

Ochtendstond heeft goud in de mond

“Hi hi hi, ha ha ha” hoorde ik Otis doorheen de babyfoon zingen. Hij doet namelijk al maanden een verdienstelijke poging om het ‘ik zag twee beren’-lied te zingen, maar houdt het tot nu toe bij die paar korte woordjes. Wat ik helemaal niet erg vind. Want het kinderliedje betekent (meestal) dat hij goed geluimd is, en dat ik dus een mannetje met een brede smile — rechtstaand in zijn bedje — zal aantreffen.

Eens ik in zijn kamer sta, wijst hij me al z’n knuffelberen aan en gaat hij weer liggen wanneer ik hem probeer vast te nemen om hem om te kleden. Dat gaat dan gepaard met veel gegiechel dat iedere kapoen weleens produceert, omdat hij mama probeert te boycotten. Zou hij ’s nachts nog meer snode plannen smeden om onze ochtendroutine te verstoren, zodat we niet op tijd in de opvang geraken?

Gek toch hoe je plots al je regeltjes en principes overboord gooit omdat je een driftbui wilt vermijden

Oh nee, een driftbui!

Wanneer ik z’n propere T-shirt aantrek, keert de stemming volledig. En zo gaat dat al een dag of vijf. Mijn vrolijke zoon barst dan plots in tranen uit voor een reden die me geheel onbekend is. En die donderwolk blijft soms langer dan een uur boven zijn hoofd hangen. Aha! Is dit dan de fameuze driftbui waar iedereen het over heeft?

Op zulke momenten moet ik spontaan denken aan de podcasts over ouderschap die ik de afgelopen maanden beluisterd heb. Hem laten uitrazen en hem toelaten om die boosheid te voelen, zou dé ideale aanpak zijn om met deze situatie om te gaan.

Maar iedere vezel in mijn lijf vecht tegen de tranen die over zijn wangen rollen, en het zweet breekt me spontaan uit wanneer mijn zoon met negatieve gevoelens kampt. Dus probeer ik dit snel te verhelpen door hem gesuikerde goedjes aan te bieden in plaats van een gezond ontbijt. En ook de televisie mag dan plots wél aan vanaf een uur of zeven, terwijl dat hier in ‘normale omstandigheden’ absoluut niet toegelaten is. ‘Paw Patrol’ to the rescue!

Ik steek ook zonder enige aarzeling een tutje in zijn mond, terwijl het ons net bloed, zweet en tranen kost om hem dat af te leren.

Gek toch hoe je plots al je regeltjes en principes overboord gooit omdat je een driftbui wilt vermijden. Doe jij dat soms ook?

OOK LEZEN:

• Voor het eerst mama: “Gaat je kind binnenkort naar de school van jouw keuze?”
• Voor het eerst mama: “Otis kampt plots met verlatingsangst en daar heb ik het wat moeilijk mee”
• Voor het eerst mama: “De coronapandemie deed ons dromen van een grotere woonst in het groen”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (rechts bovenaan op de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!