Deze mama’s starten morgen met de ramadan

Lezeressen Amal en Soad starten morgen met de ramadan, een vasten-en bezinningsperiode van één maand. Amal runt een kinderdagverblijf en heeft 4 kindjes tussen 1 en 7 jaar oud. Soad is mama van 3, van 3 tot 11 jaar, en geeft Islamles in de middelbare school. Wij vroegen ons af hoe hun komende maand eruitziet.

“We zijn met z’n allen een heel jaar zo druk bezig met van alles en nog wat. En daar proberen we tijdens de ramadan zo goed mogelijk aan te ontsnappen. Heerlijk. Ik kijk er weer superhard naar uit. En dat merk ik bij mijn kinderen ook.”

De ramadan: een maand van vasten en bezinnen

Amal: “Tijdens de ramadan vasten we van zonsopgang tot zonsondergang. Dat wil zeggen dat we overdag niet eten of drinken, zelfs geen glaasje water. Na zonsondergang, wanneer onze kindjes in bed liggen, schuiven mijn man en ik aan tafel voor een sobere avondmaaltijd. ‘s Morgens staat mijn man om 4 uur op om nog wat dadels en melk te verorberen voordat de vasten weer start. Dat zie ik niet zitten omdat ik al om 6 uur aan de slag moet in mijn kinderdagverblijf, dus ik eet ‘s morgens niet. Onze kindjes (tussen 1 en 7 jaar) zijn nog veel te jong om mee te vasten, dus aan hun eetpatroon verandert niets. Maar we laten hen wel een hele maand mee stilstaan bij de wereld waarin we leven. En we willen hen vooral meegeven dat er heel wat mensen zijn die het een pak minder goed hebben dan wij. Want de ramadan is veel meer dan vasten alleen.”

“Voorheen waren onze avondmaaltijden tijdens de ramadan  heel uitgebreid en feestelijk. Mijn man en ik stonden dan soms een hele dag in de keuken om tegen ‘s avonds een rijk gevulde tafel klaar te hebben. maar Twee jaar geleden besloten we om het over een andere boeg te gooien.”

Soad: “Ook hier wij eten ‘s avonds, na een dag van bezinnen en vasten, een eerder sobere maaltijd onder ons twee. Ik moet wel toegeven dat dat redelijk nieuw voor ons is. Voorheen waren onze avondmaaltijden tijdens de ramadan wel heel uitgebreid en feestelijk. Mijn man en ik stonden dan soms een hele dag in de keuken om tegen ‘s avonds een rijk gevulde tafel klaar te hebben. De kilo’s kwamen er toen elke ramadan bij. Twee jaar geleden besloten we het over een andere boeg te gooien. We waren tegen de avond vaak op van al onze voorbereidingen en de hele ramadan speelde zich toen vooral af in de keuken. En dat is natuurlijk niet de bedoeling. Nu houden we onze maaltijd simpel en maken we meer ruimte voor alle andere dingen die bij de ramadan horen.”

Een maand om stil te staan

Amal: “De ramadan draait niet om vasten alleen, natuurlijk. Tijdens deze maand proberen we om heel erg stil te staan bij de wereld waarin we leven. En vooral dan bij iedereen die het minder goed heeft dan wij. We proberen dan nog meer dan anders om goed te doen voor een ander. We geven maaltijden aan anderen, of we doneren geld aan verengingen die mensen die het minder hebben. En we laten onze kinderen speelgoed weggeven aan kindjes die het met heel wat minder moeten doen, bijvoorbeeld.”

“De ramadan is bij mij tot in de puntjes voorbereid. Ik maakte, samen met mijn kinderen, verschillende opdrachtjes en doelen klaar, die allemaal klaarliggen in ons ramadanhoekje.”

Soad: “Ik kijk er weer zo naar uit. Ik startte vorige week al met alle voorbereidingen. Ik ben een beetje perfectionistisch, dus ook de ramadan is bij mij tot in de puntjes voorbereid. Ik maakte, samen met mijn kinderen, verschillende opdrachtjes en doelen klaar, die allemaal klaarliggen in ons ramadanhoekje. Voor mijn kinderen zijn dat kleine opdrachtjes waarbij ze elke dag een ander moeten helpen en voor het avondeten even moeten bedenken waar ze die dag dankbaar voor zijn, bijvoorbeeld. Mijn doel dit jaar is om tijdens de ramadan de Koran helemaal uit te lezen en ook al mijn sociale media staan een hele maand uit. Want voor mij is de ramadan bovenal een maand van rust en bezinning, weg van de dagelijkse drukte van het leven. Heerlijk. Ik kijk er weer superhard naar uit. En dat merk ik bij mijn kinderen ook. En het gevoel na die maand is zo fantastisch. Het feest is dan oprecht heel groot. Al moet ik wel zeggen dat we evengoed na een week alweer helemaal worden opgeslorpt door die drukke mallemolen.

Een maand vasten vraagt een juiste mindset

Ik verbaas me er elke keer weer over hoe goed het altijd weer lukt. De ene dag is de andere niet, natuurlijk, maar eigenlijk gaat het vooral om een bepaalde mindset.

Amal: “Mensen die het niet kennen, denken soms dat het een onmogelijke opdracht is, een hele dag niet drinken of eten. Maar, ik verbaas me er elke keer weer over hoe goed het altijd weer lukt. De ene dag is de andere niet natuurlijk, maar eigenlijk gaat het vooral om een bepaalde mindset. Het is een kwestie van een bepaalde klik te maken in je hoofd. En onze houvast is ons geloof natuurlijk. Een moslim die meedoet met de ramadan wil heel graag tot bezinning komen, tot een besef dat zoveel mensen niet hebben wat wij hebben. En dat geeft je kracht om erdoor te geraken.”

“Die eerste drie dagen zijn voor mij echt afkicken. Dan heb ik een paar dagen migraine.”

Soad: “Dat vasten is supermoeilijk. Iedereen die zegt dat dat niet zo is, die liegt (lacht). Maar dat is net de bedoeling, natuurlijk. Het is een beproeving. Die eerste drie dagen zijn voor mij echt afkicken. Dan heb ik een paar dagen migraine. Maar daarna gaat het beter. Ik ben ook de hele dag heel druk bezig en dat helpt, natuurlijk. Als ik een hele dag in de zetel zou moeten zitten en voelen hoe hongerig ik ben, zou het een ander verhaal zijn.”

Iets om naar uit te kijken

“De avondmaaltijden tijdens de ramadan zijn vaak de enige momenten tijdens het jaar waarop al mijn broers en m’n zus nog eens samen, op exact hetzelfde tijdstip, bij mijn ouders aan tafel zitten.”

Amal : Normaal gezien proberen we de iftar, het doorbereken van de vasten na zonsondergang, samen met anderen te beleven. Wanneer de ramadan in het voorjaar valt, is dat echter niet zo vanzelfsprekend met jonge kinderen. Want die liggen tegen dan al lang in bed. Dus blijven wij tijdens de week meestal thuis en eten mijn man en ik met twee. Maar tijdens het weekend gaan we zo vaak mogelijk bij vrienden en familie op bezoek of nodigen we hen bij ons uit. En dat is zalig. Het zijn vaak de enige momenten tijdens het jaar waarop al mijn broers en mijn zus nog eens samen, op exact hetzelfde tijdstip, bij mijn ouders aan tafel zitten. Momenten die we nu tijdens de coronacrisis erg gaan missen.

Soad: Ik vind het heel jammer de ramadan zo vaak in een slecht daglicht wordt geplaatst, meestal door mensen die het niet kennen. Want het is echt een maand om naar uit te kijken. Ik vind het oprecht fantastisch. Ons hele gezin een maand lang onttrekken aan alle drukte en heisa, daar genieten we elke keer weer heel erg van. En het Suikerfeest, dat de ramadan afsluit, is echt een hele grote festiviteit, de grootste van het jaar.”

Ramadan tijdens corona

“De ramadan tijdens corona komt ook helemaal goed. We moeten nu voor alles wat improviseren, dus dan lukt het voor de ramadan zeker ook wel, daar maak ik me geen zorgen over.”

Amal: “Tijdens de corona zullen de leuke samenkomsten tijdens de iftars wegvallen. Die zullen we nu altijd met ons twee beleven. Al vermoed ik wel dat we af en toe eens zullen videocallen met onze familie en een beetje doen alsof we samen aan tafel zitten. En ook de moskeeën passen zich aan. Veel moslims gaan tijdens de ramadan immers elke avond bidden. Dat kan nu niet natuurlijk, maar verschillende gebedshuizen kondigden al aan om online bidmomenten uit te zenden. Het komt helemaal goed, hoor. We moeten nu voor alles wat improviseren hé, dus dan lukt het voor de ramadan zeker ook wel, daar maak ik me geen zorgen over. En intussen duimen we dat we misschien tegen het einde van de ramadan toch samen een Suikerfeest zullen kunnen vieren. Al weet ik ergens natuurlijk wel dat die kans heel klein wordt. Dus ook daarvoor probeer ik al enkele alternatieven te bedenken.”

Soad: “Ik weet dat veel mensen het er moeilijk mee hebben dat ze dit jaar niet zoveel bij anderen op bezoek kunnen. Maar mijn man en ik zijn eerlijk gezegd nogal huismussen. En ook de vorige jaren beleefden we de iftar niet vaak samen met anderen, simpelweg omdat dat niet zo evident is met kleine kindjes die op tijd in bed moeten. Dus dat stuk ga ik niet zo erg missen. Maar voor het Suikerfeest, voor ons een groot feest met een springkasteel in de tuin van oma en opa en pakjes voor alle kinderen, hoop ik stiekem nog heel erg dat we dat dit jaar niet zullen moeten overslaan. Maar hé, als dat zo is, dan gaan we gewoon op zoek naar een alternatief, zoals we dat nu allemaal met alles doen.”

Nog mamaverhalen:

• Het leven van een mama: zo doet Karen het
• Voor het eerst mama: Ze vonden het niet oké dat hij nog op m’n kamer lag, maar ik luisterde naar mijn moedergevoel
• Mama’s die minder zorgen dan de papa’s: het verhaal van lezeressen Kris en Karolien