Maternal gatekeeping: als je de zorg moeilijk loslaat

Heb je de gewoonte je partner te tonen hoe je je baby ‘op de juiste manier’ verschoont? Kleed je je peuter opnieuw aan nadat oma een al te gekke combinatie uitkoos? Voer je altijd de communicatie met de crèche en schrijf je twee A4’tjes vol wanneer de babysit komt? Net als meer dan één mama doe je aan maternal gatekeeping. Met enkele tips laat je je partner groeien in de ouderrol en ontspan je zelf wat meer.

Wat is maternal gatekeeping?

Maternal gatekeeping betekent zoveel als dat je eigenlijk de poort tot de zorg van je kleintjes bewaakt voor alle indringers. Je hebt je baby gedragen, gevoed en het meest van al: verzorgd, getroost en gewiegd omdat partners meestal vroeger weer moeten beginnen werken. Bovenop je sterke moederinstinct ken jij je baby daardoor het beste en voel je meest aan wat hij nodig heeft. Je trekt om die reden de volledige zorg naar je toe.

Maternal gatekeeping bestaat niet alleen tegenover je partner, maar tegenover iedereen die voor je baby zorgt: grootouders, babysits en de crèche. Voorbeelden van maternal gatekeeping zijn:

• Je kijkt over de schouder van je partner wanneer hij je baby verzorgt.
• Je geeft meteen instructies in plaats van hem zelf zijn weg te laten zoeken.
• Je laat je plannen vallen omdat alleen jij de baby in bed kunt leggen of een flesje geven.
• Je zoekt informatie op in verband met de zorg voor je kinderen maar deelt die niet.
• Je voelt je gefrustreerd omdat je tegelijk het gevoel hebt dat je partner jou alleen laat met de zorg.
• Je hebt het gevoel dat je partner je kind niet zo goed kent.

De rol van papa

Tegenover mama die alle zorg naar zich toe trekt, staat vaak een afwachtende papa. Papa kan niet van in het begin instaan voor de voeding van je baby, moet al snel weer aan het werk en wil wanneer hij thuiskomt ook even uitblazen. Vaak willen vaders hun rol wel opnemen maar stellen ze daar voorwaarden aan en wachten ze op een mijlpaal.

‘Als hij kan praten, dan…’, ‘Wanneer ze stapt…’, ‘Later ga ik fietsen als ze…’ Die mijlpalen worden helaas steeds verder in de toekomst gezet en uitgesteld. Maternal gatekeeping en afwachtende papa’s geven elkaar de hand en versterken elkaar. Papa blijft afwezig terwijl mama overuren draait.

Als mama bots je zo vroeg of laat op je grenzen. Partners kampen vaak met een laag zelfvertrouwen als het over de zorg gaat. Ze missen die verbinding, maar weten niet wat ze kunnen doen om die te herstellen. Onvermijdelijk zorgt die dynamiek voor conflicten en voelen jullie je allebei niet begrepen.

De rol van papa is nochtans onontbeerlijk om de symbiose tussen mama en baby te doorbreken. Een derde in de relatie zorgt voor een verschil. Hij neemt dezelfde zaken op een andere manier op én brengt andere belangrijke zaken bij.

Zo doorbreek je de dynamiek

Wil je het evenwicht herstellen? Ga dan niet op zoek naar een schuldige of beginpunt van de situatie. Voor jou is het beginpunt misschien ‘Je toonde geen interesse in de baby’. Voor je man was dat ‘Je liet me niet bij hem.’ Jouw beginpunt voelt niet juist voor je partner en andersom. Die discussie wordt eindeloos en doet er ook niet toe.

Geef wel aan wat jij nodig hebt, spreek vanuit wat jij nodig hebt en laat je partner hetzelfde doen. ‘Kan jij vanavond haar tandjes poetsen en een boekje lezen?’ ‘Mag ik zijn kleertjes uitzoeken?’ Als mama is het je verantwoordelijkheid je partner toegang te verlenen tot de poort. Voor papa is het de verantwoordelijkheid die toegang te bekomen en te verbinden met de kinderen.

Cruciaal om die dynamiek om te buigen zijn mildheid en vertrouwen. Laat hem zijn zoektocht zelf voeren en vertrouw op zijn vadergevoel en goede bedoelingen. De manier waarop jij zaken aanpakt, is niet noodzakelijk de enige, juiste weg. Stel daarom langetermijndoelstellingen: jullie willen de kinderen dezelfde waarden bijbrengen, maar mogen dat wel op jullie eigen manier aanpakken. Verschil mag er zijn in het gezin.

Toets ook voortdurend af. Voelen jullie allebei voldoende vrijheid geven, maar blijven jullie toch verbonden? Hebben jullie het gevoel dat jullie moeilijk uit een neerwaartse spiraal raken, dan is het een optie om hulp te zoeken. Dat betekent niet dat jullie een slecht koppel zijn, het is een cadeau aan jullie zelf en jullie kinderen.

Bron: Mild Ouderschap van Nina Mouton & The Bump.

Meer over mama en papa zijn

• Moe van het moederen: het gaat niet over de concrete dagelijkse taakjes en wíé ze uitvoert, het gaat erom wie eraan dénkt
• Ouderschapsverlof voor 33 % opgenomen door mannen
• Meer oog hebben voor je relatie na kinderen? Rika Ponet geeft raad