Eerste hulp bij mama-twijfels: hoe bereid ik me voor op de eerste werkdag na mijn moederschapsrust?

Lezeres Inge: “Mijn moederschapsrust loopt bijna ten einde en binnen drie weken zet ik mijn zoontje voor het eerst af in de kinderopvang. Daar zal hij vier dagen per week verblijven. En hoewel ik ook wel zin heb om weer wat meer tijd voor mezelf te hebben en weer aan de slag te gaan, heb ik het er toch vooral moeilijk mee. Het idee dat er binnenkort een einde aan een hoofdstuk komt, maakt me heel verdrietig. En ik kijk er ook tegenop om mijn zoontje hele dagen bij iemand anders achter te laten en hen de zorg over hem toe te vertrouwen. Hoe ga ik hier mee om? Hoe bereid ik me voor op wat komt?“

Romina: Wat ben ik blij dat je dit deelt. Ik hoor bij de workshops Mamaplan namelijk enorm vaak dezelfde vragen en twijfels hierrond terugkomen. Ik ben er zeker van dat ook andere mama’s dit herkennen, en dat je hier dus ook niet alleen in bent!

Ik geef je graag mee hoe je hiermee kunt omgaan:

1. Besef hoe normaal dit is

Puur evolutionair en instinctief gaat het ‘uit handen geven’ tegen onze natuur in.

Puur evolutionair en instinctief gaat het ‘uit handen geven’ tegen onze natuur in. Het zorgt voor een onderhuids gevoel ‘dit klopt niet helemaal’. Dat wil daarom niet zeggen dat het slecht of verkeerd is!

In de maatschappij hebben we allemaal de onzichtbare taak om een middenweg te vinden tussen onze natuur en onze cultuur. En ze liggen op verschillende vlakken niet in lijn. Onze natuur wil onze kinderen bij ons houden, onze cultuur verwacht dat we werken. Geen van de twee is slecht of heeft de waarheid in pacht.

Net zoals er bij jezelf geen van beide emoties juist of fout is. Beide wensen ‘ik wil terug wat ruimte en ontwikkeling voor mezelf’ en ‘ik voel de drang om bij mijn kind te blijven’ zijn aanwezig en verdienen allebei aandacht en zorg. Je nood om te gaan werken mag er zijn. Je verdriet bij deze overgang mag er ook zijn.

2. Laat bewust je verdriet en rouw toe

Dit ìs ook echt het einde van een hoofdstuk. En in dat hoofdstuk staan zowel moeilijke als prachtige alinea’s geschreven. Je zorgt het best voor jezelf als je bewust afscheid kan nemen van dit hoofdstuk. Enkele dingen die je daarbij zouden kunnen helpen:

• Schrijf neer hoe je die periode beleefd hebt.
• Schrijf een brief naar je kindje ter afsluiting van deze periode.
• Praat met je partner, familie of vrienden over hoe je de hele periode hebt beleefd, en deel ook je verdriet.
• Durf te huilen. Laat de tranen maar stromen, ze tonen hoe graag je je kindje ziet.

3. Koester nog bewuster

Dit kun je altijd doen, in elke fase, op elk moment. Want bij zo’n grote overgang voelen we een drang om meer te gaan koesteren, en willen we vasthouden wat er is. Het is helemaal oké om vanuit deze drang nog meer te gaan genieten van de kleine momenten. Dat is alleen maar positief.

4. Pin je niet vast op één scenario voor de komende jaren

Dit haalt de druk eraf. Goede zelfzorg is flexibel durven zijn.

• Stapte je in het moederschap met de overtuiging ‘ik ga opnieuw voltijds werken’, maar voel je na een tijdje dat halftijds meer dan genoeg is, of dat het te veel energie vraagt of dat je gewoonweg meer bij je kinderen wilt zijn? Durf dit dan ook te doen.
• Maar omgekeerd geldt het ook: startte je met ‘ik blijf het eerste jaar thuis’ en snak je na een half jaar volop naar ‘je eigen ruimte’? Durf je gevoel te volgen, durf te veranderen.

5. Kijk ook naar wat je wint

• Tegenover je kindje: wat je ‘verliest’ in tijd kun je winnen in kwaliteit. Je zult binnenkort iets vaker ‘terug van jezelf’ zijn. Dit zorgt ervoor dat je met iets meer frisse zin en meer voelbare liefde de momenten spendeert waarop jullie samen zullen zijn.
• Tegenover jezelf: je wint op vlak van je identiteit. Je legt een nieuwe puzzel van jezelf: de stukjes ‘mama zijn’ liggen er al eventjes, maar nu komt er wat meer tijd om te gaan uitwerken welke andere puzzelstukjes wel of niet meer passen.

6. Deze tips kunnen helpen om je vertrouwen wat te vergroten:

• Deel je gevoel van spanning, zenuwen, ongerustheid, … met de verzorgsters. Zij doen hun werk met hart en ziel en zij beseffen maar al te goed hoe groots en spannend dit is. Gewoon al uitspreken hoe jij die eerste dagen ervaart, haalt de scherpe laag van je emoties af.
• Probeer, waar je kunt, ‘een band’ op te bouwen met de verzorgster. Rekening houdend met de beperkingen die er in deze coronatijden zijn, natuurlijk. Maar ik doel hier op kleine dingen: geef eens een briefje mee, stel eens een extra vraag, maak een praatje, vraag of er eens een foto gemaakt kan worden … hoe meer voeling je hebt met de personen die voor je kindje zorgen, hoe vertrouwder het wordt, hoe meer vertrouwen er komt.
• Geef jezelf tijd. Het vertrouwen groeit ook natuurlijk, ook als je hier zelf niet actief aan werkt.

Ik wens jou en je kindje een warme nieuwe start toe binnenkort. En nog die ene extra knuffel voor het slapengaan!

Liefs, Romina

Zit jij ook met een vraag of twijfel rond het mama-zijn?

Dan is dit jouw kans. Bezorg ons je vraag hieronder en dan leggen wij ze voor aan onze expert.

Met dank aan Romina Rys. Meer info over haar mamaplan? Kijk op  www.therapiepraktijk-ici.com en volg Romina op Instagram: mamaplan.ici

ZEKER OOK LEZEN:

• Nieuw: deze Libelle Mama-experts beantwoorden al je vragen
• Eerste hulp bij Mama-twijfels: Ik ben helemaal op, hoe geraak ik hier weer uit?
• Eerste hulp bij Mama-twijfels: ‘Ik wil geen tweede kindje, maar voel me er schuldig over’