Mijn verhaal: Lianne kreeg borstkanker toen haar dochtertje 7 maanden oud was

Lianne was 27 jaar en de kersverse en trotse mama van een dochtertje van 7 maanden toen ze het verdict ‘borstkanker’ kreeg. Hier lees je haar pakkende verhaal.

“Toen ik 24 weken zwanger was, stelden artsen een zwangerschapsvergiftiging vast. Daarom werd onze dochter Lieke al op 32 weken zwangerschap geboren. We kregen het advies om haar zeker borstvoeding te geven zodat ze maximaal kon aansterken. Maar dat voeden verliep heel moeilijk voor me. Mijn rechterborst gaf vaak maar de helft of een kwart van mijn linkerborst. Dat leek me toen heel vreemd, maar de lactatiedeskundige stelde me gerust: dat was heel normaal.

een maand later zag mijn ene borst er heel anders uit. Dat vond ik wat gek, maar ik vermoedde dat dat door het voeden en kolven kwam.

Op een bepaald moment werd het me echt te zwaar en besliste ik om de borstvoeding af te bouwen. Maar net op het moment dat ik dat besluit nam, stopte mijn rechterborst met melk produceren. De huisarts raadde me toch aan om verder af te kolven om het voeden niet te bruusk te doen stoppen, maar wat ik ook deed, er kwam niets meer.

Ik schonk er toen niet veel aandacht aan. Maar een maand later ging die borst er heel anders uitzien. Dat vond ik wat gek, maar ik vermoedde dat dat door het voeden en kolven kwam. Want na een zwangerschap en borstvoeding veranderen je borsten toch? Dat hoor je zo vaak. En dus, bleef het wel ergens in mijn achterhoofd, maar ik maakte me niet ongerust.

Diezelfde dag nog had ik een afspraak bij een arts op de oncologische afdeling.

Enkele maanden later kreeg ik ook steken in mijn borst. Toen besloot ik om een afspraak te maken, maar die stelde ik weer uit. In februari kwam ik dan terecht bij mijn huisarts die voor de zekerheid toch een echo wilde laten maken. Toen dacht men aan een verstopping of ingekapselde ontsteking. Op de echo zagen ze inderdaad iets zitten: een ontsteking die ze wilde proberen leegprikken. Toen dat niet lukte, werd er voor de zekerheid een biopsie gemaakt. Diezelfde dag nog had ik een afspraak bij een chirurg. Zij sprak voor het eerst haar vermoeden over borstkanker uit. Enkele dagen later werd dat bevestigd.

Na dat eerste overdonderende nieuws volgden een MRI-scan en enkele andere onderzoeken. Daaruit bleek dat mijn kanker behandelbaar was. Oef, ik ging niet dood. Ik veranderde mijn mindset en besloot er kei hard voor te gaan en 100 jaar te worden.

Oef, ik ging niet dood. Ik veranderde mijn mindset en besloot er keihard voor te gaan.

Mijn man en ik besloten om eerst nog samen op vakantie te gaan. We lieten eicellen invriezen en dan startte ik met de eerste chemotherapie in een reeks van 4. Er zouden er nog eens 8 volgen, maar die maakte ik niet af omdat ik te ziek was. Ik raakte mijn haar kwijt, mijn bloedwaarden daalden heel erg, ik kreeg blaren in mijn mond, en een ontsteking in mijn kaak.

De eerste verjaardag van Lieke vierden we in het ziekenhuis.

De artsen besloten de chemokuren voorlopig stil te zetten en te opereren.  Gelukkig bleek de tumor tegen dan klein genoeg en hoefde de chemo nadien niet weer opgestart te worden. Ik besloot zelf om mijn beide borsten te laten amputeren om het risico op herval te verkleinen.

Wie weet wat de toekomst brengt? Ergens is het een soort angst, maar tegelijk maakt het dat ik zoveel meer in het nu leef.

Ondertussen zijn we twee jaar verder en voel ik me eigenlijk goed. Ik moet nog één keer per jaar op controle. En ik ben ook weer aan het werk, maar niet voltijds. Daarvoor heb ik onvoldoende energie. En toch geniet ik nu zoveel meer van het leven. Ik plande vroeger altijd heel ver vooruit. Dat kan ik nu niet meer. Als ik iets wil, moet het nu. Want wie weet wat de toekomst brengt? Ergens is het een soort angst, maar tegelijk maakt het dat ik zoveel meer in het nu leef.

WIL JIJ JOUW MAMA- OF PAPAVERHAAL VERTELLEN? 

• Mijn Verhaal: Bieke woont met haar twee kinderen op Ibiza en vocht tijdens de lockdown tegen kanker
• Mijn Verhaal: Na het verlies van haar zoontje én een preventieve borstoperatie gaat Vicky voor haar droom
• Mijn Verhaal: Ellen en Johan verloren hun zoontje van 11 maanden

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!